Roleplayinggames zijn eigenlijk een optelsom van iedereen die meedoet. Critical Role is bijvoorbeeld niet alleen door Matthew Mercer zo populair geworden, maar ook door de spelers die er een avontuur (en bende) van maken. Ze grijpen kansen aan, stellen vragen over de wereld of karakters en delen de spotlights met anderen. Ze zijn gemotiveerd en enthousiast! Natuurlijk hebben veel groepen zo’n dynamiek, maar voor sommigen – spelers én Gamemasters – is het lastig om dingen op gang te krijgen. Gelukkig zijn er genoeg manieren om te motiveren, dus lees gauw verder!
Vind jouw party
Deze tips zijn voor wie nog een groep wil samenstellen. Wat wil iedereen uit het spel halen, of is het spel achtergrond voor lekker bijpraten met een biertje? Zo kan je het ontdekken.
Leer elkaar kennen
Een gemotiveerde groep is een groep die bij elkaar past. Iedereen zoekt hetzelfde of in ieder geval iets in de buurt van elkaar. Wat je wilt voorkomen, is dat iemand scheetgrappen gaat maken terwijl iedereen voor een serieuze, duistere sfeer gaat. Daar zullen beide partijen uiteindelijk ontevreden over worden. Vraag je medespelers hoe ze het spel voor zich zien en refereer eventueel naar films en media voor voorbeelden, als het lastig te beschrijven is.
Het is aan te raden om een groep altijd even uit te proberen met een kort avontuur of een oneshot. Dan zie je mensen niet alleen in actie, maar zie je ook meer dan je zou denken. Kijk bijvoorbeeld naar het karakter dat iemand heeft gemaakt. Welke keuzes en offers maken ze? Is het een minmax combat karakter, een verstoten erfgenaam met 2 pagina’s aan achtergrondverhaal of een bard genaamd Bob?
Verder is gezelligheid natuurlijk belangrijk. Een bekend gezegde luidt dan ook ‘Geen D&D is beter dan slechte D&D’. Als iedereen een gezellige avond heeft ongeacht de rest, dan zit je altijd goed.
De game die iedereen wil
Agenda’s. De grootste vijand van iedere party. Bij het opzetten van een campagne is het belangrijk om te weten hoe vaak er zal worden gespeeld. Dat niet alleen, maar ook de betrouwbaarheid van sessies is een verrassende factor op de motivatie van iedereen die meedoet. Als sessies ’te’ vaak gebeuren, kunnen mensen veel missen en wordt het chaos, maar als er teveel tijd tussen de sessies zit, kan het ten koste gaan van de interesse. Mensen kijken minder om naar een game als die regelmatig wordt afgelast vanwege afwezigheid. Regel dat dus goed, en daarmee krijg je een betrouwbare groep.
Films en series bestaan niet voor niets uit meerdere delen. Een langdurig project is niet altijd handig om in één keer te doen. Dat geldt ook voor RPG-campagnes. Je hebt vast al een beeld in je hoofd voor hoelang je zou willen spelen, maar weet je na één sessie al of het leuk gaat blijven voor die 2 jaar die ervoor is gepland? Probeer daarom ook eens een kort verhaal of een verhaallijn die eindigt op een cliffhanger. Net als in de films: is iedereen op het eind benieuwd hoe het verder gaat? Dan kan je deel 2 inplannen. Zo kunnen gemotiveerde spelers doorgaan en hebben anderen een natuurlijk moment om uit te stappen.
Spelers motiveren
Het avontuur
Een ontmoeting in een tavern is makkelijk voor de Gamemaster, maar (controversiële mening) verschrikkelijk om een avontuur mee te beginnen. Je wilt vanaf het begin teamwork en kameraadschap hebben, zodat het avontuur kan beginnen. Er zijn veel alternatieven voor de soms ongemakkelijke ontmoetingspraat. Zo kan je van te voren al relaties tussen de karakters bedenken of laat je een monster binnenstormen (Dankje Raymond Chandler). Of begin ‘In Medias Res’, midden in de actie, en laat de spelers verzinnen wie, wat, waar en waarom ze vechten. Zo is er actie én een kans voor mensen om hun eigen draai aan het verhaal te geven. Dat is een recept voor motivatie!
Wat je over het algemeen wilt voorkomen, zijn teveel opties. Net als in de tavern waar er geen opties zijn, zijn er in avonturen soms 100 opties voorbereid en geen ervan springt eruit. Twijfel slaat toe. Welk pad kies je en waarom wil je dat iedereen daarheen gaat? Een remedie voor dit probleem is redelijk simpel. Geef duidelijke voor- en nadelen. Hoewel het voelt alsof je de oplossing van een puzzel weggeeft, geef je de spelers hiermee de puzzelstukjes om iets mee te doen. Er kan discussie ontstaan, roleplay en duidelijkheid in wat de party zelf zoekt. Zo leert iedereen elkaar weer kennen. Een kleine tip: als spelers met elkaar discussiëren over een keuze in het spel, dan heb je iets goed gedaan want dan zijn ze geïnvesteerd.
De spelers
Tijdens het spelen toont iedereen wat ze zoeken. Sommigen roleplayen elke aankoop bij de herbalist, terwijl anderen elke keer op je vliegende monsters proberen te klimmen. Geweldig, want dat is een blauwdruk voor de Gamemaster. Zorg dat interessante NPC’s de roleplayer aanspreken en maak een griffinzadel-winkel (of een fanclub vanwege zijn stunts) voor de ander. Gebruik wat de anderen jou geven. Dat geldt ook voor spelers. Spreek in-karakter met de roleplayer of vraag naar de jeugd van de troonopvolger met 2 kantjes achtergrondverhaal. Gebruik wat er wordt gegeven.
Winnen is leuk. Het klinkt simpel maar het is makkelijk om te vergeten als je ook de scheidsrechter moet spelen. Het kan verleidelijk zijn om steeds grotere uitdagingen te doen zodat alles in balans blijft als de party machtiger wordt, maar zijn ze dan wel machtiger geworden? Soms is het leuk om simpelweg iets te laten lukken vanwege de macht of invloed die de party heeft. Is het leuker om een meesterdief 2/20e kans te geven op falen bij een simpele inbraak of kan je dat wegwuiven omdat hij al zo’n hoog level is? Dat kan een gevoel van progressie en trots geven, hoewel niet alles zo makkelijk hoeft te gaan.
De één-na-laatste tip is: zorg dat iedereen nodig is. Bij het maken van een party zoekt iedereen vaak al een eigen rol om te vervullen, maar soms komt iemand zijn kracht niet goed naar voren in het verhaal. Probeer daar kansen voor te geven of laat ze wisselen. Iedereen wil belangrijk zijn in een team, al is het maar als support. Heb je een druïde in de party met een verlegen speler die hem speelt? Stel voor dat die met de kwade direbear communiceert in plaats van de charismatische Bob de bard die normaal voor de groep spreekt. Iedereen mag een keertje in de spotlight. Zo voelt iedereen zich nuttig en betrokken.
Een (h)echte party
De party is een team. Soms is conflict tussen karakters leuk, maar uiteindelijk werkt iedereen samen (en blijft het in-karakter). Iedereen is even verantwoordelijk om een reden te bedenken om op avontuur te gaan, met de wereld te interacteren en om met de andere party-leden samen te werken.
Hopelijk helpen deze tips met het vormen van jouw (h)echte party. Kijk voor meer artikelen en tips verder bij het kopje ‘Ontdek’ van Dutch20.nl. Veel plezier!