Tag: Alles voor beginners (Page 1 of 2)

RPG Spotlight: Powered by the Apocalypse

Als je al wat dieper in de wereld van RPG’s zit, heb je vast wel eens van Powered by the Apocalypse (PbtA) gehoord. Het is in essentie een methode om RPG-systemen mee te ontwerpen. Een framework voor regels, gebaseerd op de befaamde RPG: Apocalypse World (AW). Het ontwerp van Apocalypse World is tot vandaag de dag zó populair dat veel RPG’s zich categoriseren als Powered by the Apocalypse. Ervaren spelers weten enigszins wat ze kunnen verwachten zonder een bladzijde van het systeem te hebben gelezen.

De populariteit van deze inspiratiebron maakt dingen niet voorspelbaar of eentonig, in tegenstelling tot wat je misschien zou verwachten. In tegendeel, er zijn veel diverse en populaire systemen die PbtA hebben gebruikt waardoor ze hun aandacht op andere unieke en belangrijke(re) onderdelen van het systeem te kunnen richten. Het is voor sommigen een fundament om op te bouwen. Maar ook voor spelers is Powered by the Apocalypse interessant…

Voor iedereen die een volgende stap wilt wagen in de wereld van RPG’s, lees verder en ontdek waarom Powered by the Apocalypse en Apocalypse World waarschijnlijk nog lang na een echte Apocalypse herinnerd zullen worden. Oh en wist je dat veel systemen (gedeeltelijk) gratis zijn?

Maskers af. Vandaag nemen we een grote teug kwalitatief game design!
Powered by the Apocalypse in het kort
Er zijn meerdere definities voor PbtA. Zo is er de visie van D. Vincent Baker - een van de auteurs van Apocalypse World - maar ook de alledaagse omschrijving van de meest bekende kenmerken van Powered by the Apocalypse.

De visie van D. Vincent Baker (Originele bron)
"Powered by the Apocalypse is niet de naam van een soort spel, een set van spelelementen, of zelfs een ontwerpspeerpunt van een coherente groepering... Het gebruik in de presentatie van een spel betekent ALLEEN dat het spel door Apocalypse World is geïnspireerd op een manier die de ontwerper significant vindt, en dat het onze voorwaarden volgt voor het gebruik van ons creatieve werk." 

Bekende kenmerken
- De focus ligt vooral op het verhaal en creativiteit, niet zozeer punten en optimalisatie.
- Gebruik van playbooks (ofwel speelboeken). Playbooks zijn 2-4 pagina's met alle info en opties die een specifieke karakterklasse heeft, mét ook alle algemene acties. Zo heb je alles op één plek.
- Samenwerking in het maken van de wereld en het vertellen van het verhaal worden sterk aangemoedigd. De Gamemaster staat er niet alleen voor.
- Rollen gebeurt met 2D6 en voornamelijk door de spelers.
- Rollen geven 3 soorten uitkomsten, afhankelijk van hoe hoog het resultaat is. Gefaald (6-), deels geslaagd (7-9) en geslaagd (10+). Bij sommige uitkomsten mag een speler of Gamemaster uit een lijst van gevolgen kiezen. Enkele voorbeelden zijn 'Je ontvangt leed', 'Je komt in een nare situatie' of juist 'Het lukt én je krijgt een meevaller'. Er is vaak creatieve vrijheid bij het invullen van gevolgen, ook voor spelers. Je werkt vaak samen met de Gamemaster voor redelijke oplossingen.
- Spelers maken gebruik van 'Moves' (oftewel 'Handelingen'). Deze breed inzetbare acties zijn voor elk systeem anders. Enkele voorbeelden van Moves zijn: 'Doe iets onder druk', 'Analyseer de situatie' en 'Ga los op iemand'.  
- Spelers beschikken over punten die ze kunnen verzamelen door bepaalde acties en het spelen van sessies. De punten variëren van welvaart en invloed tot wonden en kunnen soms worden uitgegeven voor directe of indirecte voordelen. Negatieve punten zoals wonden kun je het best zo snel mogelijk oplossen.

Apocalypse World

De 2010 release van Apocalypse World, geschreven door D. Vincent en Meguey Baker, markeerde het begin van een nieuw era voor RPG’s. Dit was vooral te merken aan de prijzen die het systeem al snel won. De makers deelden vanaf het begin een open uitnodiging om hun systeem te gebruiken om mee verder te bouwen en ontwerpen. Het was voor de makers belangrijker dat ze mensen inspireerden met hun systeem dan dat het gespeeld werd.

Prijzen voor Apocalypse World

De Indie RPG Award voor ‘Game van het jaar’, ‘Meest innovatieve game’ en ‘Beste ondersteuning’ in 2010.

De Golden Geek Award voor ‘Beste RPG’ in 2011.

Lucca Comics & Games (Italiaanse geek-conventie) – ‘Beste roleplayinggame’

Apocalypse World bevat alle kenmerken van PbtA en meer. Zo is er naast de regels ook een geadviseerde speelstijl. De focus van het systeem ligt namelijk op de fictie, in tegenstelling tot getallen, regels en optimalisatie. Je wordt aangemoedigt om samen het verhaal te maken. Zo raadt het systeem bijvoorbeeld aan dat de Master of Ceremonies (de Gamemaster) geen voorbereiding doet voor de setting en het verhaal, maar dat dit samen met de spelers in de eerste sessie wordt uitgezocht. Ook mechanics zoals Moves geven ruimte aan de Gamemaster én de spelers om te kiezen uit bepaalde consequenties, en hoe deze in het verhaal passen. Lees hieronder meer.

Dit etiket getuigt naar de kwaliteit van uw product.

Kenmerken van Powered by the Apocalypse

Moves

Moves zijn niet direct te vergelijken met andere bekende systemen en regels. De beste vergelijking is nog wel de Dungeons & Dragons actie, met enkele verschillen. Moves zijn altijd sterk verbonden met het thema van een systeem. Ze zetten voor iedereen de verwachtingen van de handelingen die kunnen gebeuren. De gevolgen van een agressieve Move in het superheldensysteem Masks zijn anders dan die in Apocalypse World zelf; een post-apocalyptische wereld waarin je kwetsbaarder bent en meer bruut geweld tegenkomt. Systemen en hun Moves zijn te vergelijken met filmgenres. Terwijl de held in actiefilms altijd overwint met veel explosies, is de hoofdpersoon in een horrorverhaal een stuk minder zeker over de uitkomsten. Sommige systemen hebben ook speciale Moves voor de Gamemaster in bepaalde situaties.

Er zijn vastgestelde uitkomsten voor Moves, afhankelijk van het resultaat van de dobbelsteenrol. Elke optie geeft ook ruimte voor interpretatie van de speler en/of Gamemaster. De manier waarop iets gebeurt – het verhaal – is in Powered by the Apocalypse systemen het belangrijkst.

Dobbelstenen en resultaten

Spelers rollen (bijna) alle dobbelstenen in PbtA-systemen. Afhankelijk van het resultaat, heeft elk systeem per Move passende consequenties. Uit welke je mag kiezen, hangt af van je resultaat. De manier waarop het resultaat zich in het verhaal uit, is vaak open voor interpretatie. Klinkt het redelijker om een wond te krijgen of om per ongeluk je gereedschap te beschadigen voor de rest van de sessie? Soms kunnen spelers hierbij samenwerken met de Gamemaster. De Gamemaster kan bijvoorbeeld vooraf de consequenties van succes en (gedeeltelijk) falen noemen en vragen of de speler dit redelijk vindt. Je doet het dus samen.
Voor de meeste systemen gelden deze richtlijnen:

6 of minder
Je hebt gefaald en de Gamemaster kiest de gevolgen. Vaak zijn dit verwondingen, beschadigingen of een verslechtering van de situatie – zoals het per ongeluk alarmeren van vijandige versterkingen. Dit betekent echter niet per se dat je beoogde actie helemaal niet is uitgevoerd.

7 tot en met 9
Je hebt gedeeltelijk succes. Je voert je beoogde doel uit, maar mogelijk met milde negatieve consequenties of beperkt effect.

10 of meer
Je hebt groot succes en krijgt bovenop het beoogde doel extra voordelen. Een agressieve Move zorgt bijvoorbeeld misschien dat je iemand gelijk ontwapent of in een slechte positie brengt.

Het verhaal heeft voorrang

In PbtA-geïnspireerde systemen heeft de fictie – het verhaal – voorrang op alles. De regels zorgen ervoor dat je niet alleen nadenkt of je iets kan doen, zoals een bepaalde waarde rollen, maar ook op welke manier je dat doet en hoe dit in het verhaal terug komt.

Moves zijn vaak brede begrippen waardoor je zelden hoeft te puzzelen welke vaardigheid je mag gebruiken. Ze bevatten ook werkwoorden, die enorm helpen met de voorstelling van een actie om een bepaald doel te bereiken. Over het algemeen bepaalt de Gamemaster of er sprake is van een Move. Vaak is dat pas het geval als er een redelijke én interessante kans op falen is. Dit zorgt dat het verhaal gaande blijft. Maar wat als er geen Move lijkt te zijn voor iets wat een speler wilt doen? Dan gaat het verhaal gewoon door en lukt de actie dus gewoon.

Falen is niet altijd leuk. Wanneer iets faalt, geeft PbtA wel de kans om door te gaan (met consequenties), maar soms heb je sessies dat je je dobbelstenen echt niet kan vertrouwen omdat alles keer op keer faalt. Daar is een oplossing voor bedacht. In bepaalde systemen, zoals Blades in the Dark (BitD), krijg je juist XP bij elke gefaalde rol onder het mom van: “Van je fouten kun je leren!”. In BitD is er zelfs een manier om de controle over de missie te representeren. Wordt de missie wanhopig? Dat betekent extra XP. Hoog risico met een hoge beloning. Verborgen in deze methodiek zit ook iets wat het verhaal voorrang geeft. Omdat grote risico’s en falen toch iets belonen, worden spontane en minder doordachte acties alsnog waardevolle opties in het arsenaal van de spelers. Waarom zou je uren plannen zodat alles perfect loopt, in plaats van gewoon gaan en kijken waar de dobbelstenen je brengen? Dat is pas avontuur!

Punten

Veel PbtA-geïnspireerde systemen geven spelers puntensystemen voor allerlei doeleinden. Vaak zijn deze te verzamelen door bepaalde acties en/of het spelen van sessies. Dit kan variëren van ‘Invloed’, ‘Territorium’ en ‘Geld’ tot ‘Vijandige aandacht’ en ‘Verwondingen’. Het uitgeven van deze punten geeft vaak voordelen; soms direct en soms pas later als een investering. Andere punten zijn soms juist negatief en kunnen alleen worden verholpen door er iets aan te doen. Ze gaan niet zomaar weg of verergeren zelfs na een tijdje.

Spelers hebben zelf veel controle over hun punten, maar de Gamemaster kan punten ook gebruiken als prijs of consequentie voor acties. Als een speler bijvoorbeeld een NPC voor een gevaarlijke klus wilt vragen, dan kan de Gamemaster zeggen dat gedeeltelijk of compleet falen een punt aan welvaart of status kost.

Progressie

Progressie gebeurt veelal hetzelfde, ook al heeft elk systeem een andere naam. Met genoeg progressiepunten (ofwel ervaringspunten) ga je een level omhoog en mag je iets nieuws van de playbook kiezen. Vaak heb je de keus uit verschillende opties die je karakter sterker maken of juist flexibeler maken met nieuwe opties. Soms geeft het je zelfs toegang tot nieuwe middelen en gereedschap die niemand anders kan verkrijgen. De opties staan altijd duidelijk in het speelboek geschreven en makkelijk te overzien.

Sommige systemen hebben aparte puntensystemen voor het levellen van je karakter en het levellen van andere dingen, zoals je vaardigheden en attributen. Ook is het falen van Moves een veelgebruikte bron van ervaringspunten in systemen.

Bereid je maar niet voor!

Want je bent niet alleen. PbtA heeft als een van de belangrijkste richtlijnen dat de Gamemaster samenwerkt met alle andere spelers (want Gamemasters zijn ook spelers, niet te vergeten!) om een verhaal te maken. Dat niet alleen: sommige systemen laten iedereen gezamenlijk de setting bepalen en invullen, meestal aan de hand van het karakterbouwproces. Dat betekent een stuk minder werk voor de Gamemaster! Het is mogelijk om ook op andere manieren input van de spelers aan te moedigen. Zo kan je met spelers overleggen wat de mogelijke gevolgen kunnen zijn voor hun Moves, zowel de goede als de slechte. Dit bespaart veel (creatief) werk en energie. PbtA is perfect voor “luie” Gamemasters.

Gamemaster Moves

Spelers zijn niet de enige met een aap in hun mouw. Wanneer spelers een Move falen, als het verhaal even vastloopt of simpelweg wanneer de Gamemaster denkt dat het leuk is, kan de Gamemaster ervoor kiezen om een Gamemaster Move te gebruiken. Hier wordt niet voor gerold; ze gebeuren gewoon. Vaak bevatten deze geen uitgebreide opties maar slechts een korte, soms vage beschrijving. Het is belangrijk om een passende Gamemaster Move te kiezen die in de scène past en zorg dat het altijd iets is wat het verhaal vooruit stuurt. Het verhaal heeft voorrang en zelfs tegenslagen moeten uiteindelijk iets toevoegen aan het verhaal. Sommige systemen hebben specifieke Gamemaster Moves voor specifieke playbooks. Dat is nog eens persoonlijke service!

Principes

Veel systemen hebben een eigen lijst van richtlijnen om te volgen. Dit zijn de “best practices” volgens de makers, die je de ervaring geven waar het spel voor is bedoeld. Ze zijn niet verplicht, maar wel sterk aangeraden. Velen ervan zijn op zichzelf staand goed advies, anderen zijn om een bepaald thema te bewerkstelligen. Enkele voorbeelden zijn “Adresseer de karakters, niet de spelers” en “Wees een fan van de karakters”, maar ook “Exploiteer een hachelijke doch penibele vocabulaire” en “Noem nooit de naam van je Gamemaster moves“. Het stopt niet alleen bij het runnen van de sessie. Ook het starten van de campagne, maken van karakters en management tussen sessies wordt je verteld. Zo kan écht iedereen een Gamemaster zijn.

Je karakter is een open (play)boek

Playbooks (ofwel speelboeken) zijn karakterbladen van meestal 2-4 pagina’s met daarop alle informatie die een speler nodig heeft. Karakter klasses komen in de buurt, maar het is meer dan dat. Elk systeem heeft een eigen set unieke playbooks en vaak zijn deze gratis in te zien om te kijken of het bij je past.

Weet wat je wilt

Voor het spelen van een RPG moeten 3 partijen samenwerken. De spelers, de Gamemaster én het RPG systeem zelf. Deze samenwerking moet ervoor zorgen dat iedereen het spel speelt wat die wilt spelen. Ook al heb je samen besloten een bepaald systeem te gebruiken, toch is het niet altijd duidelijk waar iedereen naar op zoek is. Heeft iedereen wel hetzelfde beeld en plan voor het systeem? Wilt iedereen een held zijn of wilt iemand juist de grijze moraliteit van haar karakter verkennen? De Gamemaster rekent misschien op strikte management van rantsoenen en tijd, terwijl de spelers liever hun eigen taveerne willen managen.

Playbooks helpen je deze problemen te vermijden, want de keuze van een playbook spreekt al boekdelen. PbtA geïnspireerde systemen hebben vaak een sterk thema, met allerlei playbooks om dat thema te verkennen. Beroemde films, personages of clichés; Ieder playbook heeft zijn eigen thema, opties en upgrades, met soms een speciale band met bepaalde onderdelen van het systeem. Het kiezen van een playbook is in feite een soort overeenkomst tussen de 3 partijen. De speler zegt: “Ik vind dit deel van het systeem interessant en wil het verkennen”. De Gamemaster zegt: “Ik zie dat je dit deel interessant vindt zal helpen om het spel die kant op te sturen”. Het systeem zegt: “Ik zie dat je in dit onderdeel geïnteresseerd bent; Hier is alles wat je nodig hebt om het effectief te verkennen”. In veel systemen betekent het kiezen van een klasse – zoals ‘krijger’ – alleen dat diegene goed wilt zijn in vechten. Maar in Dungeon World betekent het kiezen van ‘krijger’ dat je het spel wilt focussen omtrent het oplossen van problemen met kracht en geweld. Sommige PbtA systemen geven zelfs extra XP voor het oplossen van problemen op de manier die bij je playbook past. Playbooks zorgen er voor dat iedereen weet wat je wilt.

Zelf beginnen

Een van de bekendere PbtA geïnspireerde systemen is Blades in the Dark. Lees hier ons uitgebreide artikel of probeer het zelf (gratis)
Gratis SRD, €20 voor de PDF of het fysieke boek

RPG-miniatures painten, hoe werkt dat?

Je hebt geleerd wat RPG-miniatures zijn en wat voor soorten er zijn. Nu zit je met een hele berg aan grijs plastic dat je op zich wel op tafel kunt zetten, maar wat toch niet helemaal het gewenste effect heeft. Maar beginnen met miniatures verfen, dat klinkt op zich best eng. Je hebt verf en kwasten nodig, wat best wel een investering kan zijn, en veel mensen zijn doodsbang om hun miniature ’te verpesten’ en stellen daarom het painten (oneindig) uit. We gaan in dit artikel stap voor stap een miniature painten, met onderweg wat handige tips en tricks.

Aangezien de Obi-Wan-serie er binnenkort aankomt, was dit voor mij ook meteen het perfecte moment om mijn Clone Wars Obi-Wan miniature onder een lading stof vandaan te toveren (geen zorgen, als jij begint met verven heb je ook binnen no-time de immer bekende “pile of shame” die stof ligt te verzamelen in een hoekje.)

Er zijn verschillende soorten verf, maar de bekendste merken zijn die van Games Workshop, Army Painter en Vallejo. Ik gebruik voor deze miniature persoonlijk Games Workshop (en zal ook vermelden welke paints we onderweg allemaal gebruiken), maar deze stappen kun je prima volgen met elke andere soort miniature paint. En ook al painten we hier een Obi-Wan, de tips en tricks werken exact hetzelfde voor als je een Elf Ranger of een cyberpunk hero gaat painten voor je games.

Een undercoat

De eerste stap is een goede onderlaag

De eerste stap die je voor je miniatuur wil gaan nemen, is om een undercoat erop aan te brengen. De kleur hiervan is een beetje eigen smaak, ik gebruik vaak een spuitbus zwarte undercoat verf van Games Workshop, maar er zijn ook zat mensen die gebruik maken van grijs, wit of een andere tint aan kleur. Naast het feit dat deze undercoat ervoor zorgt dat je meteen een egale onderkleur hebt zodat je aan de slag kan, zorgt het er ook voor dat de rest van je verf beter hecht, wat vooral bij metalen miniatures een grote ramp kan zijn. Als je merkt dat, nadat je undercoat gedroogd is, je nog steeds de verf er makkelijk kan afvegen met je duim, dan heb je waarschijnlijk een resin of metalen model dat uit een mal kwam waar ze mold-release voor hadden gebruikt, wat nu aan je miniature vast zit waardoor verf niet goed hecht. In dat geval kan je met wat water en zeep je miniature goed schoonmaken en het dan nog een keer proberen. Dan zou de onderlaag wel goed moeten hechten.

Is een onderlaag verplicht?

Soms hoor je mensen die zeggen dat ze nooit een onderlaag gebruiken, en dat kan; het is niet alsof de onderlaagpolitie je op komt halen. Het kan echter wel zo zijn dat zonder onderlaag de volgende lagen verf heel eenvoudig van je miniature afschrapen, wat best eenvoudig kan gebeuren als je een miniature vaak gebruikt bij het spelen. Ik raad dan ook altijd aan om het zeker wel te doen, al is het maar voor je eigen gerustheid dat je miniatuur niet meteen verpest is als iemand ‘m een keer oppakt bij z’n hoofd.

De kunst van meerdere laagjes

Één van de grootste fouten die nieuwe schilders maken als ze hun miniatures gaan painten, is dat ze proberen in één keer een dekkende laag verf over hun miniature te smeren. Dat kan maar dat gaat er niet mooi uitzien, want door zo’n dikke laag verf verpest je alle kleine details, en worden kwaststrepen een stuk beter te zien. In plaats daarvan wil je je verf een klein beetje verdunnen met water (iedereen zegt altijd “de consistentiteit van melk”, maar puur op gevoel werkt voor mij prima) en in meerdere laagjes werken. De eerste laag gaat verschrikkelijk slecht dekken, vooral als je een lichte kleur gebruikt zoals geel of wit, maar laat deze laag gewoon drogen en kom dan terug voor een tweede of een derde laag. Zolang je maar dunne laagjes doet met verdunde verf kan je oneindig vaak terugkomen om de kleur te verbeteren.

Hieronder zie je dit proces met de kleuren Knight-Questor Flesh (gezicht) en Morghast Bone (robes)

Schaduwen en highlights

Je grootste vriend bij het maken van schaduwen gaat een wash zijn. Deze soorten verf hebben de neiging om in de diepste punten van de miniatuur te gaan liggen, waardoor ze schaduweffecten geven. Let wel op dat als je een wash gebruikt, dat je niet teveel wash op één plek laat opstropen want dan krijgt de wash al snel een nogal glimmende, vlekkerige uitstraling, zoals bij mijn éérste plaatje hieronder ook het geval is. Je kan dit in latere stappen weer oplossen, maar het is sneller als je dit voorkomt.

Als de wash eenmaal is gedroogd (en dit kan een tijdje duren, ga niet verder met verven tot dit helemaal droog is) ga je met de originele kleur van de verf die je hebt gebruikt nog een keer over de plekken heen, maar daarbij ontwijk je de plekken waar schaduw zou vallen en de wash dus veel is opgehoopt. Doe dit weer in dunne laagjes, alhoewel mogelijk ééntje al genoeg is in dit geval. Daarna kan je met een lichtere verf over de bovenliggende delen gaan, om het effect van lichtval te laten zien. Bij het gezicht zijn dit bijvoorbeeld de wangen, de neus, de lippen en het voorhoofd, maar bij een robe zijn dit de plekken die bovenaan liggen.

Hieronder:

  • De robes zijn gewashed met Seraphim Sepia, daarna weer gepaint met Morghast Bone en vervolgens gehighlight met Flayed One Flesh.
  • Het gezicht is gewashed met Reikland Fleshshade, daarna weer gepaint met Knight-Questor Flesh en daarna gehighlight met Cadian Fleshtone.

Als dit eenmaal gebeurd is, kun je met een nog lichtere kleur de absolute hoogtepuntjes aanzetten. Dit is op je ‘rank en file’ modellen (denk aan bijvoorbeeld hordes goblins of bandits) totaal niet nodig, dat gaat alleen maar extra tijd kosten, maar bij de hoofdpersonen van je verhaal kan dit extra stapje ervoor zorgen dat ze echt eruit springen. In dit geval heb ik de hoogste highlights gedaan met Wraithbone voor de robes, en Kislev Flesh voor het gezicht.

Vooral het highlighten van het gezicht van een hoofdpersonage kan zeer goed helpen bij het geven van karakter. Door de extra highlights wordt iemands oog automatisch getrokken naar het gezicht, wat vaak ook het belangrijkste deel is van een personage.

De gruwelen van wit schilderen

Nu dat je weet hoe een basislaag met meerdere laagjes werkt, kunnen we vooruit skippen naar een paar stapjes verder. Alles heeft nu een basislaagje gekregen, en begint er meer uit te zien als de Obi-Wan zoals we hem kennen van de Clone Wars cartoons. Maar dat pantser van hem, dat hoort toch wit te zijn?

Vraag welke miniature painter dan ook en ze zullen je vertellen dat geel en wit rampzalige kleuren zijn om te schilderen. Deze zijn namelijk vaak semi-transparant, waardoor 10 lagen aan verf soms nog niet goed dekt, vooral als je heel eigenwijs zoals ik altijd zwarte undercoats gebruikt. Tevens werkt een wash over wit niet heel goed, je krijgt dan een soort modderige rand zonder dat het echt goed lijkt op schaduw. Ik begin daarom voor het pantser met een soort lichtblauw-grijs waarvan ik hoop dat het in de schaduwen er goed uit gaat zien, en daarna paint ik er met een andere kleur weer overheen om het richting wit te brengen. Dit zorgt er ook meteen voor dat het wat makkelijker dekkend te krijgen is, want wit over lichtblauw dekt beter dan wit over gitzwart.

Voor de mensen die graag een stappenplan volgen, het haar is gepaint met Steel Legion Drab, de metalen onderdelen van de lightsaber en de vloer met Leadbelcher, de riem met Gorthor Brown en het armor zelf met Russ Grey.

En weer highlighten!

Het haar en de riem kunnen we voorzichtig een wash geven, maar bij het pantser zullen we simpelweg moeten painten om de diepste punten heen, zodat daar wat schaduweffect achter blijft. Een veel gemaakte fout bij het painten van wit is om heel snel naar puur wit toe te willen, maar als je eenmaal bij puur wit bent, hoe highlight je dan nog verder? Een lichte grijstint werkt stukken beter, want het oog denkt dan alsnog wit te zien, maar door de highlights ziet het er allemaal net iets gelikter uit. Wat ik hier heb gedaan, is een techniek genaamd ‘edge highlighting’, waarbij je de randen van het pantser de lichtste witte rand geeft. Dit zijn de punten waar de zon goed te zien zou zijn, en is een techniek die veel schilders gebruiken als het aankomt op pantser.

De lightsaber is nu een lichtere kleur blauw, en dat had ook prima meteen gekund, maar net als bij wit is het makkelijker om een lichte kleur blauw over donkerblauw te painten dan over zwart. De exacte stappen:

  • Het haar is gewashed met Agrax Earthshade, daarna weer terug gehighlight met Steel Legion Drab, en heeft een final lichte highlight gekregen met Karak Stone.
  • De zwarte delen van het ondersuit zijn gehighlight met een klein beetje grijs. De exacte kleur weet ik al niet meer, zo weinig highlights waren er hier te vinden. Vooral bij de hand heb ik gefocused op de knokkels, waar het licht zou vallen van bovenaf.
  • Het armor is gehighlight met Grey Seer, en daarna heeft het een edge highlight gekregen van White Scar.
  • De vloer is gewashed met Nuln Oil, en daarna gehighlight met Leadbelcher en daarna Ironbreaker.
  • De riem is gewashed met Agrax Earthshade, en daarna gehighlight met eerst weer Gorthor Brown, en daarna Steel Legion Drab.

De ‘finishing touches’

Als je wilt, ben je nu al klaar. De stappen tot nu toe (op mogelijk edge highlighting na, maar daar kan je ‘valsspelen’ door je kwast langs de randen te brushen) hadden niet echt een vaste hand nodig. Zolang je maar geduld hebt, kom je daar wel. Als je een net iets vastere hand hebt en de laatste final touches nog wilt aanbrengen, dan kan je nog net een stapje verder gaan.

Op de lightsaber hilt heb ik met een bronskleur die op de foto’s niet eens meer te zien is, nog wat elementen aangepast. Ik heb met Ironbreaker nog hier en daar wat metalen puntjes gezet op de riem en ik heb ook met een rood getinte wash 2 van de pouches een net iets andere kleur gegeven door deze te washen. (Een prima manier om iets een net wat ander tintje te geven dan de rest.)

De lightsaber heb ik met wit een soort gloed gegeven aan het begin van de blade, en tevens heb ik met dezelfde kleur blauw als de lichtsaber die – zwaar verdund – op wat plekken op de hand, vlakbij het einde van de lightsaber, en het armor in de buurt, een heel klein beetje blauw eroverheen gelayed. Dit wordt ook wel eens “Object Source Lighting” genoemd, het lijkt nu alsof de lightsaber echt gloeit en een blauw licht kaatst op het armor. Dit werkt ook prima als je bijvoorbeeld een magisch artifact wilt maken, zoals een gloeiende arcane sphere in een mages hand.

Op de schouder heb ik met wat Khorne Red een slechte imitatie gemaakt van het logo van de Republic, “freehanden” zoals dat ook wel is genoemd wordt. Dat is altijd een ramp op net niet platte oppervlaktes, maar ik kan ermee leven. Als je echt all-out wil gaan, kun je voor dit soort dingen vaak ook ’transfers’ vinden, die je kan aanbrengen op je model waardoor je niet hoeft te freehanden.

Als laatste stap heb ik de tweede painters bane aangebracht, de ogen. Met een klein beetje Gray Seer en 2 kleine stipjes zwart heb ik de ogen aangebracht. Als je geen stabiele hand hebt, is het beter om deze stap gewoon over te slaan. Het ziet er vaak stukken beter uit als een miniatuur geen ogen heeft (de schaduw lost dit vaak wel op dat dit er niet raar uitziet), dan dat de ogen allebei een andere richting in staan. Het voordeel is dat normaal gesproken niemand met een 4x zoom op je miniatuur zit te kijken, dus kleine foutjes hier en daar gaan toch niet opvallen.

En daar heb je het! Één complete Obi-Wan Kenobi, klaar voor z’n eigen serie in een tabletop RPG. En ook al heb je totaal geen interesse in een Star Wars RPG; de tips en tricks die je zojuist hebt gezien, werken net zo goed voor elke andere hero model.

Zolang je geduld hebt, kom je een heel eind en kan je super mooie miniatures maken met wat oefenen. Maar wat nou als je slecht hebt gepland en nog dit weekend 15 goblins nodig hebt voor je D&D-sessie? De volgende keer gaan we kijken naar tips & tricks om snel grote hoeveelheden miniatures af te krijgen.

Beginnen met RPG-miniatures

Iedereen is wel ooit op dat punt geweest.

“Ja, de rode punaise is de orc, het pepermuntje is Kees z’n barbarian en…wacht, wie heeft Kees opgegeten?”

Als beginnende Dungeons & Dragons-speler is het niet vreemd dat je van alles en nog wat gebruikt om aan te geven waar ergens welk monster staat. Mogelijk heb je zelfs wat papieren tokens uitgeprint, zodat alles wat duidelijker wordt. (Welke M&M is ook alweer de goblin en welke is de minotaur?)

Maar op een gegeven moment komt er een punt dat je wilt uitbreiden en dat die draak die op het veld staat ook echt een draak moet zijn. Maar hoe begin je nou precies aan miniatures? Waar haal je ze vandaan en waar moet je naar kijken?

In deze serie aan artikelen gaan we kijken naar waar je miniatures kunt vinden, welke varianten er zijn, waar je op moet letten en hoe je ze zelf kan painten. Vandaag beginnen we met het begin; waar vind ik in vredesnaam miniatures?

Een hobby op zich

Miniatures zijn een hobby voor veel mensen en je kan het jezelf dan ook zo makkelijk en zo moeilijk maken als je zelf wilt. Omdat het hobbydeel niet voor iedereen even aantrekkelijk is, heb ik de boel opgesplitst in 2 delen: kant-en-klare miniatures en miniatures met een hobbykant.

Kant-en-klare miniatures

Icons of the Realm

Kant en klaar, en in D&D smaak!

Als je voor kant-en-klaar wilt gaan en je veel Dungeons & Dragons speelt, dan is er eigenlijk maar 1 logische keuze: de Wizards of the Coasts Icons of the Realm-serie. Het zijn allemaal prepainted miniatures en ze bevatten veel copyrighted monsters die je niet eenvoudig ergens anders gaat vinden. Als je gewoon wat monsters op het bord wilt gooien die lijken op de plaatjes in de Monster Manual, dan kan het haast niet makkelijker dan met de Icons of de Realm-serie. Het nadeel echter is dat de prijs-kwaliteitverhouding niet echt super is, vooral omdat ze vaak gebundled zitten met andere miniatures die je misschien niet wilt hebben. Wil je Moloch op tafel zetten voor je Avernus-campaign? Dat kan, maar dan ben je 80 euro armer omdat hij samen in één pakket komt met Hutijin en Titivilus. Off die prijs echt het waard is voor “ok” kwaliteit models, is iets wat je zelf zult moeten bepalen.

  • Pluspunt: Meteen kant-en-klaar, je hoeft verder niks te doen.
  • Pluspunt: Models lijken op de Monster Manual, want ze zijn echt voor D&D gemaakt.
  • Minpunt: De kwaliteit en hoe goed ze eruit zien is over te discussiëren.
  • Minpunt: Ze komen vaak in bundels van 5-10 miniatures, waarvan je de helft mogelijk niet nodig hebt.

Heroforge Color

Er zijn weinig andere plekken waar je exact jouw miniature kan maken

Een kant-en-klare Beholder is natuurlijk leuk, maar wat als je nu een kant-en-klare miniature wilt van je eigen karakter? Het gaat heel moeilijk worden om net die éne half-orc te vinden met twee scimitars, die ook nog eens een ooglapje en een piratenhoed heeft. Heroforge is al heel lang een grote maker van customized miniatures voor de 3D print community, maar ze hebben tegenwoordig ook de optie om miniatures meteen in kleur te laten printen.

Je kunt dus exact die tiefling maken, zoals jij jouw character voor ogen had, daarna het inkleuren via de site en meteen in kleur laten printen. Het is niet goedkoop, maar als jij rond de 40 tot 50 euro overhebt voor een exacte representatie van je eigen karakter, dan is er waarschijnlijk geen betere plek om te kijken dan Heroforge Color.

  • Pluspunt: Honderden opties aan customization, dus je eigen held maak je er wel mee.
  • Minpunt: De prijs, en vooral de verzendkosten, kunnen erg hoog oplopen.
  • Minpunt: Over smaak valt te twisten, maar de kleurkwaliteit van Heroforge Color laat nog wel eens te wensen over, met vervaagde kleuren die niet altijd het geld waard lijken te zijn.

Miniatures die je zelf nog moet verven

Games Workshop

Dit werkt prima als een paladin, toch?

Je kan haast niet een artikel schrijven over miniatures zonder de grootste partij te noemen: Games Workshop. Ze maken al tientallen jaren miniature kits van goede kwaliteit. En ook al lijkt de prijs continu hoger te worden waardoor menig portomonee gaat huilen, hebben ze wel vaak extreem goede kwaliteit. Een gemiddelde plastic miniature van Games Workshop zal misschien een zwaard afbreken als je ‘m van de tafel gooit, maar hij zal niet zoals sommige resin 3D-prints ontploffen in duizend stukjes.

Het nadeel is wel dan weer dat je hier een grote hobby op je hals neemt, want de miniatures van Games Workshop komen in sprues. Je zult dan eerst de verschillende onderdelen zelf uit moeten knippen en deze met plastic lijm aan elkaar lijmen, voor je überhaupt kan beginnen aan painten.

  • Voordeel: Goede kwaliteit en een uitgebreid assortiment.
  • Nadeel: Je zult het zelf in elkaar moeten zetten, wat niet voor iedereen is weggelegd.
  • Nadeel: De stijl is redelijk uniek, waardoor ze vaak wat clashen met andere miniatures als je van verschillende plekken miniatures verzamelt.

Reaper Bones

Een andere naam die al lang in de model community bekend is, is Reaper Bones. De miniatures zijn kant-en-klaar en zijn stukken goedkoper dan die van Games Workshop, dus je hebt een stuk minder werk zelf nog te doen voordat je kunt gaan verven. Het nadeel is echter wel dat de kwaliteitscontrole niet altijd even geweldig is en het materiaal is ook niet altijd even fijn om mee te werken. Vooral de oudere ranges van Reaper hadden de neiging om gemaakt te zijn van raar, glad plastic dat bijna niet te verven viel.

  • Voordeel: Meteen klaar om te verven.
  • Voordeel: De prijs is geschikt voor mensen die niet heel veel kunnen uitgeven aan D&D.
  • Nadeel: Materiaal is soms een ramp om mee te werken.
  • Nadeel: Vaak zijn delen verbogen in de verpakking en moet je ze eerst even met warm water rechtbuigen.

Nolzur’s Marvelous Miniatures

Als je wilt gaan painten en je D&D miniatures nodig hebt, dan heeft Wizards of the Coast zelf ook een oplossing daarvoor tegenwoordig: de Nolzur’s Marvelous Miniatures-lijn waarbij je miniatures kunt kopen die al in elkaar zitten EN al een onderlaag hebben zodat je meteen kan verven. Als je een kant-en-klare Centaur wil die meteen uit de verpakking geverfd kan worden, dan is dit de lijn aan miniatures voor jou. Het heeft gedeeltelijk hetzelfde probleem als de Icons of the Realm: miniatures zitten vaak in verpakkingen met meerdere miniatures die je mogelijk niet wilt, maar door de relatief lage prijzen is dat vaak geen echt probleem.

  • Voordeel: Meteen uit de verpakking klaar om te painten.
  • Voordeel: Lijken prima op de Monster Manual afbeeldingen.
  • Nadeel: Als je een Air Genasi Rogue Female miniature wilt, waarom komt die in vredesnaam in een pakje met 2 verschillende varianten? Hoe groot is de kans dat je daar er twee van nodig hebt?

Bordspellen

Het klinkt misschien wat raar als je spellen als Monopoly gewend bent, maar er zijn tegenwoordig een heleboel bordspellen waarbij ook miniatures zitten, vaak van extreem goede kwaliteit. Als je op zoek bent naar een hele lading zombies, dan is bijvoorbeeld één van de goedkoopste oplossingen om te kijken naar Cool Mini or Not’s Zombicide: Black Plague-spel. Je hebt dan in één klap een hele lading zombies, die in kwaliteit niet onderdoen aan iets dat je zou kopen voor miniature hobby’s.

Als je een beetje rondkijkt, dan zijn er van bijna elk genre aan miniatures dat je zou willen hebben, wel bordspellen te vinden die prima kwaliteit miniatures bevatten. Het is alleen altijd een beetje de vraag of ze qua formaat ook passen bij de rest van je collectie, want de schaal van bordspelminiatures kan extreem verschillen.

  • Voordeel: Vaak goedkoper dan individuele miniatures.
  • Voordeel: Je hebt ook meteen een spel om te spelen.
  • Nadeel: Je zult goed moeten kijken of de schaal van de miniatures wel overeenkomt met de rest van je collectie, anders eindig je met een zombie van 10 meter lang.

3D-Prints

En om af te sluiten is er natuurlijk nog één categorie die in de laatste paar jaar extreem is gegroeid: de hobby van 3D-printen. Met sites zoals Heroforge kan je eigen miniatures samenstellen en voor een paar euro een bestand downloaden om zelf te kunnen printen. Er bestaan honderden Patreons van mensen die elke maand nieuwe ladingen aan 3D-printbestanden uitgeven voor een paar euro in de maand. En als je even zoekt, dan zijn er hele bergen aan miniatures te vinden voor zo’n beetje elke genre, die je gratis kunt downloaden. Het nadeel is natuurlijk wel dat je óf ze zelf zult moeten printen óf ergens een bedrijf moet vinden dat dit voor jou kan. En dat kan ook een best dure grap worden.

  • Voordeel: Grootste assortiment dat je ooit zal kunnen vinden.
  • Voordeel: De schaal is bijna nooit een probleem, want je kan met 3D-printen zelf miniatures groter of kleiner printen.
  • Nadeel: Je zal zelf óf een (resin) 3D-printer moeten regelen, óf iemand die miniatures voor je kan printen.

Motiveer je spelers

Roleplayinggames zijn eigenlijk een optelsom van iedereen die meedoet. Critical Role is bijvoorbeeld niet alleen door Matthew Mercer zo populair geworden, maar ook door de spelers die er een avontuur (en bende) van maken. Ze grijpen kansen aan, stellen vragen over de wereld of karakters en delen de spotlights met anderen. Ze zijn gemotiveerd en enthousiast! Natuurlijk hebben veel groepen zo’n dynamiek, maar voor sommigen – spelers én Gamemasters – is het lastig om dingen op gang te krijgen. Gelukkig zijn er genoeg manieren om te motiveren, dus lees gauw verder!

Motiveren is meer dan alleen een goeie speech. Het is een constant proces, met veel teamwork

Vind jouw party

Deze tips zijn voor wie nog een groep wil samenstellen. Wat wil iedereen uit het spel halen, of is het spel achtergrond voor lekker bijpraten met een biertje? Zo kan je het ontdekken.

Leer elkaar kennen

Een gemotiveerde groep is een groep die bij elkaar past. Iedereen zoekt hetzelfde of in ieder geval iets in de buurt van elkaar. Wat je wilt voorkomen, is dat iemand scheetgrappen gaat maken terwijl iedereen voor een serieuze, duistere sfeer gaat. Daar zullen beide partijen uiteindelijk ontevreden over worden. Vraag je medespelers hoe ze het spel voor zich zien en refereer eventueel naar films en media voor voorbeelden, als het lastig te beschrijven is.

Het is aan te raden om een groep altijd even uit te proberen met een kort avontuur of een oneshot. Dan zie je mensen niet alleen in actie, maar zie je ook meer dan je zou denken. Kijk bijvoorbeeld naar het karakter dat iemand heeft gemaakt. Welke keuzes en offers maken ze? Is het een minmax combat karakter, een verstoten erfgenaam met 2 pagina’s aan achtergrondverhaal of een bard genaamd Bob?

Verder is gezelligheid natuurlijk belangrijk. Een bekend gezegde luidt dan ook ‘Geen D&D is beter dan slechte D&D’. Als iedereen een gezellige avond heeft ongeacht de rest, dan zit je altijd goed.

De game die iedereen wil

Agenda’s. De grootste vijand van iedere party. Bij het opzetten van een campagne is het belangrijk om te weten hoe vaak er zal worden gespeeld. Dat niet alleen, maar ook de betrouwbaarheid van sessies is een verrassende factor op de motivatie van iedereen die meedoet. Als sessies ’te’ vaak gebeuren, kunnen mensen veel missen en wordt het chaos, maar als er teveel tijd tussen de sessies zit, kan het ten koste gaan van de interesse. Mensen kijken minder om naar een game als die regelmatig wordt afgelast vanwege afwezigheid. Regel dat dus goed, en daarmee krijg je een betrouwbare groep.

Films en series bestaan niet voor niets uit meerdere delen. Een langdurig project is niet altijd handig om in één keer te doen. Dat geldt ook voor RPG-campagnes. Je hebt vast al een beeld in je hoofd voor hoelang je zou willen spelen, maar weet je na één sessie al of het leuk gaat blijven voor die 2 jaar die ervoor is gepland? Probeer daarom ook eens een kort verhaal of een verhaallijn die eindigt op een cliffhanger. Net als in de films: is iedereen op het eind benieuwd hoe het verder gaat? Dan kan je deel 2 inplannen. Zo kunnen gemotiveerde spelers doorgaan en hebben anderen een natuurlijk moment om uit te stappen.

Spelers motiveren

Het avontuur

Een ontmoeting in een tavern is makkelijk voor de Gamemaster, maar (controversiële mening) verschrikkelijk om een avontuur mee te beginnen. Je wilt vanaf het begin teamwork en kameraadschap hebben, zodat het avontuur kan beginnen. Er zijn veel alternatieven voor de soms ongemakkelijke ontmoetingspraat. Zo kan je van te voren al relaties tussen de karakters bedenken of laat je een monster binnenstormen (Dankje Raymond Chandler). Of begin ‘In Medias Res’, midden in de actie, en laat de spelers verzinnen wie, wat, waar en waarom ze vechten. Zo is er actie én een kans voor mensen om hun eigen draai aan het verhaal te geven. Dat is een recept voor motivatie!

Wat je over het algemeen wilt voorkomen, zijn teveel opties. Net als in de tavern waar er geen opties zijn, zijn er in avonturen soms 100 opties voorbereid en geen ervan springt eruit. Twijfel slaat toe. Welk pad kies je en waarom wil je dat iedereen daarheen gaat? Een remedie voor dit probleem is redelijk simpel. Geef duidelijke voor- en nadelen. Hoewel het voelt alsof je de oplossing van een puzzel weggeeft, geef je de spelers hiermee de puzzelstukjes om iets mee te doen. Er kan discussie ontstaan, roleplay en duidelijkheid in wat de party zelf zoekt. Zo leert iedereen elkaar weer kennen. Een kleine tip: als spelers met elkaar discussiëren over een keuze in het spel, dan heb je iets goed gedaan want dan zijn ze geïnvesteerd.

De spelers

Tijdens het spelen toont iedereen wat ze zoeken. Sommigen roleplayen elke aankoop bij de herbalist, terwijl anderen elke keer op je vliegende monsters proberen te klimmen. Geweldig, want dat is een blauwdruk voor de Gamemaster. Zorg dat interessante NPC’s de roleplayer aanspreken en maak een griffinzadel-winkel (of een fanclub vanwege zijn stunts) voor de ander. Gebruik wat de anderen jou geven. Dat geldt ook voor spelers. Spreek in-karakter met de roleplayer of vraag naar de jeugd van de troonopvolger met 2 kantjes achtergrondverhaal. Gebruik wat er wordt gegeven.

Winnen is leuk. Het klinkt simpel maar het is makkelijk om te vergeten als je ook de scheidsrechter moet spelen. Het kan verleidelijk zijn om steeds grotere uitdagingen te doen zodat alles in balans blijft als de party machtiger wordt, maar zijn ze dan wel machtiger geworden? Soms is het leuk om simpelweg iets te laten lukken vanwege de macht of invloed die de party heeft. Is het leuker om een meesterdief 2/20e kans te geven op falen bij een simpele inbraak of kan je dat wegwuiven omdat hij al zo’n hoog level is? Dat kan een gevoel van progressie en trots geven, hoewel niet alles zo makkelijk hoeft te gaan.

De één-na-laatste tip is: zorg dat iedereen nodig is. Bij het maken van een party zoekt iedereen vaak al een eigen rol om te vervullen, maar soms komt iemand zijn kracht niet goed naar voren in het verhaal. Probeer daar kansen voor te geven of laat ze wisselen. Iedereen wil belangrijk zijn in een team, al is het maar als support. Heb je een druïde in de party met een verlegen speler die hem speelt? Stel voor dat die met de kwade direbear communiceert in plaats van de charismatische Bob de bard die normaal voor de groep spreekt. Iedereen mag een keertje in de spotlight. Zo voelt iedereen zich nuttig en betrokken.

Een (h)echte party

De party is een team. Soms is conflict tussen karakters leuk, maar uiteindelijk werkt iedereen samen (en blijft het in-karakter). Iedereen is even verantwoordelijk om een reden te bedenken om op avontuur te gaan, met de wereld te interacteren en om met de andere party-leden samen te werken.

Hopelijk helpen deze tips met het vormen van jouw (h)echte party. Kijk voor meer artikelen en tips verder bij het kopje ‘Ontdek’ van Dutch20.nl. Veel plezier!

4. Simpele Systemen

Er zijn tegenwoordig veel roleplayinggames om uit te kiezen. Zeker voor beginners kan het lastig zijn om een keuze te maken zonder ervaring. Sommige systemen zijn lastiger ‘even te proberen’ dan andere door hun regelcomplexiteit of prijskaartje.

Dat hoeft gelukkig niemand te stoppen. Er zijn genoeg toegankelijke systemen op de markt, ook voor beginners. Zo zijn er gratis systemen, simpele systemen (zelfs voor kinderen) of populaire systemen waar je snel een groep voor kunt vinden. Let wel dat vrijwel alle systemen in het engels geschreven zijn, waardoor wat kennis van de taal wel nodig is.

De markt van roleplaying-games is een drukte vol variatie en niches.

Plek om te beginnen

Iedereen heeft wel eens dat moment gehad waarop ze dachten: ‘Hmm, dat spel lijkt me best leuk’. Denk eens terug aan dat moment. Het kan namelijk erg helpen bij de zoektocht naar een passend systeem.

Aansluiten bij anderen

Ben je geïntroduceerd door iemand die het spel al speelt, of keek je alleen even mee? Vraag eens of je daar mee mag doen! Vaak is het makkelijker om bij ervaren spelers mee te doen dan om zelf alles uit te zoeken. Veel groepen vinden het geen probleem en zelfs leuk als ze iemand kunnen introduceren aan de hobby.

Om deze reden is het ook handig om een populair systeem te kiezen als je net begint. Zo heb je meer kans om medespelers en uitleg over regels te vinden.

Interesse door media

Ben je enthousiast geraakt door The Lord of the Rings, Star Wars of misschien een videospel? Dan is het genre handig om te gebruiken als richtlijn. De meeste systemen hebben een speciaal genre voor hun setting, de wereld waarin de verhalen plaatsvinden en waar de regels voor zijn gemaakt. Er zijn ook systemen die alles ondersteunen en dus voor elke setting te gebruiken zijn.

Speelstijl

De manier waarop je wilt spelen is belangrijk voor het kiezen van een systeem. Een systeem met veel tactiek en regels is misschien minder ideaal voor mensen die alleen meedoen om te kletsen, maar juist beter voor mensen die houden van sleutelen en optimaliseren.

Genre

Net zoals films en videogames heeft elk systeem een wereld met een bepaalde stijl en thema’s, ookwel de setting genoemd. Er bestaan ook vele subgenres, maar die worden voor het gemak even achterwege gelaten. De onderstaande films en spellen zijn vooral bedoeld als voorbeeld voor het genre. Slechts enkele hebben een bijbehorend RPG-systeem.

(Medieval) Fantasy
Bevat vaak fantastische of onmogelijke elementen zoals magie en bovennatuurlijke krachten. Ook niet-bestaande wezens zoals monsters vallen onder fantasy. Verreweg de meeste fantasy-settings vinden plaats in een middeleeuwse tijd, met ouderwetse kennis waar magie de rol van technologie overneemt. Bekende voorbeelden van fantasy zijn Lord of the Rings, Skyrim, Harry Potter en zelfs Pokémon.

Sciencefiction
Bevat vaak futuristische elementen met een focus op technologie. Veel sciencefiction settings vinden plaats in een speculatieve versie van de echte wereld, ver in de toekomst. Bekende voorbeelden van sciencefiction zijn Star Wars, Star Trek, Dune en Alien.

Post-Apocalyptisch
Iets is enorm fout gegaan en de wereld zoals die ooit was bestaat niet meer. Of het nu komt door een zombie-plaag, een nucleaire oorlog of iets anders onbekends, dat kan verschillen. Wat niet verschilt, is dat de wereld nu gevaarlijk, onvoorspelbaar en leeg is geworden. Gevaar loert overal en overleven in zware condities is vaak een van de hoofdthema's. Bekende voorbeelden van post-apocalyptisch zijn The Walking Dead, Mad Max, Fallout en The Last of Us.

Historisch / Modern
De echte wereld, soms gezet in de moderne tijd, andere versies zijn in de middeleeuwen of de oudheid. Vaak ligt de focus op historische gebeurtenissen en feiten. Dit genre is misschien minder populair dan anderen, maar verdient zijn eigen plek in de lijst. 

Aangeraden systemen

Dit zijn enkele bekende en relatief simpele systemen voor beginners. Sommige systemen en boeken zijn enkel online als (legale) PDF op bepaalde websites te vinden, maar deze zijn natuurlijk te printen naar wens.

Dungeons & Dragons, 5e editie
Genre: Medieval Fantasy
Startprijs: Gratis (basisregels) of ~€18.95 (starterset)
Regelboek: ~€34.99 (Player's Handbook)
Regels: Gemiddeld

Deze editie van Dungeons & Dragons is populairder dan ooit en voor velen hun eerste RPG-ervaring. Dit komt onder andere dankzij versimpelde regels en betere balans in vergelijking met vorige edities. Ook is D&D gegroeid door series zoals Stranger Things en Critical Role. De simpele regels en populariteit, gecombineerd met de klassieke setting van Zwaarden, Draken en magie maken dit de standaardkeuze voor beginners. 

Dungeon World
Genre: Medieval Fantasy
Startprijs: Gratis (alles)
Regelboek: Gratis
Regels: Weinig

Dungeon World is een bijzonder systeem door zijn simpele regels en de rol van de spelers. Alle spelers werken namelijk mee aan het bouwen van de wereld tijdens het spel. Zo heeft iedereen een beetje de rol van Gamemaster. Deze focus op het verhaal is de kern van Dungeon World. Helaas is er daardoor weinig te beleven voor tactische spelers die uitgebreide karakters willen bouwen, levelen en optimaliseren. Door de grote vrijheid en het feit dat het helemaal gratis is, is dit systeem perfect voor beginners en mensen die iets met minder regels willen proberen.

Star Wars: Edge of the Empire
Genre: Sciencefiction
Startprijs: Gratis (Avontuur 'Under a Black Sun') of $29.95 (starterset)
Regelboek: ~€76.50 (Core Rulebook)
Regels: Gemiddeld

Star Wars. Wie heeft nou nooit een Jedi of Sith willen zijn, of een van de handige robots met een unieke kijk op al die biologische levensvormen? Veel van dit systeem zal je bekend voorkomen en is daarom makkelijker om te leren. Daarnaast is het ook makkelijker omdat de regels van Star Wars: Edge of the Empire meer op roleplay focussen en eigen invulling toelaten dan andere systemen. Helaas komt dit allemaal met een groot prijskaartje, zelfs voor de starterset. Deze optie is dus misschien het beste om als groepsaankoop doen. 

Stars Without Number: Revised Edition
Genre: Sciencefiction
Startprijs: Gratis (uitgebreide basisregels)
Regelboek: ~$19.99 (PDF Rulebook), ~$59.99 (Hardcover Rulebook)
Regels: Gemiddeld

Stars Without Number heeft voor zowel de spelers als de Gamemaster veel mogelijkheden. Spelers hebben veel interpretatieruimte voor hun krachten en vaardigheden, met een arsenaal aan futuristische tech om uit te kiezen. Dit kunnen ze goed gebruiken, want gevechten in dit systeem zijn erg dodelijk voor zowel de spelers als hun tegenstanders. Hierdoor is tactiek en soms het vermijden van gevechten belangrijk. De Gamemaster krijgt in Stars Without Number veel tools om werelden, facties en meer te maken. Als wat regels en gevaarlijke gevechten geen obstakel zijn, is dit systeem uitstekend voor beginners.

Fate
Genre: Universeel
Startprijs: Gratis (Fate Core Rulebook, Fate Accelerated)
Regelboek: Gratis (Fate Core Rulebook)
Regels: Weinig

Fate is een universeel systeem. Het bevat regels voor veel mogelijke genres en wensen. Vaak bevatten universele systemen erg veel regels en details, omdat er zoveel wordt ondersteund, en Fate is geen echte uitzondering. Hoewel veel ervan optioneel is (zoals laserzwaarden wanneer je Medieval Fantasy speelt), kan daardoor het lastig te omvatten zijn als beginner. Echter, als je niet kan kiezen en graag genres mixed of als je erg houdt van uitgebreide regels met meer opties dan je kunt bedenken, dan is Fate een solide keuze. Natuurlijk kan de prijs 'gratis' hierbij geen kwaad.














« Oudere artikelen

© 2024 Stichting Dutch20 | KvK nr: 92043992