Categorie: Recensie (Page 1 of 2)

Boekreview: Tome of Adventure Design – Meer dan kastvulling

02-06-24 /

It’s Friday night, 6 p.m. You haven’t prepared an adventure and you still need to get to the store and buy snacks. The group is heading over to game in 2 hours. What do you do?

Dat is de tekst op de achterkant van Tome of Adventure Design van Mythmere Games en beantwoordt meteen de vraag “waarom wil je dit boek?”. Het is een boek vol tabellen met locaties, missies, slechterikken, monsters en meer. Maar hoe goed werkt dit nu eigenlijk? Dat is de vraag die ik wil beantwoorden en om dat te doen, gaan we vandaag kijken of we een goede dungeon kunnen bedenken voor een aantal systemen; namelijk Pathfinder, Mausritter, en natuurlijk Dungeons & Dragons. Voor we erin duiken, moeten we wat keuzes maken wat we willen maken zodat we alles op eenzelfde manier kunnen beoordelen.

Omdat Mausritter op een totaal andere schaal afspeelt dan de andere twee, gaan we het stuk over monster design overslaan. Waar een spin op de schaal van D&D iets is wat je niet eens direct ziet, is het op de schaal van Mausritter een geduchte vijand. Daarom kijken we vooral naar het genereren van een beginpunt, een missie en het doel van de slechterik. Volgens de tekst achterop is het boek vooral bedoeld voor het maken van one-shots, dus dat zou perfect moeten passen.

Maar hoe maakt dit boek dan avonturen?

Het boek is opgedeeld in vier delen, namelijk:

  1. Principles and Starting Points
  2. Monsters
  3. Dungeon Design
  4. Non-Dungeon Adventure Design

Ieder deel is opgedeeld in een aantal hoofdstukken en ieder hoofdstuk bestaat weer uit een aantal pagina’s. Zo heeft deel één een hoofdstuk voor locaties, missies en plannen voor de slechterik. Welk formaat dobbelsteen je nodig hebt, verschilt per tabel. De meeste tabellen hebben een d100 nodig (of een d10 en een d%) en enkele grote tabellen vereisen zelfs een d1000. Nu heb ik veel dobbelstenen liggen, maar een d1000 is er niet een van. Daarom rollen we daarvoor drie d10 en iedere dobbelsteen is een positie in het getal. Als je drie keer een 0 of 10 rolt, dan noemen we dat 1000.

Waar werken we mee?

We zoeken een plek waar de spelers heen moeten en hiervoor hebben we de grote tabel met locaties. Deze bevat 4 kolommen en op elk hiervan rollen we 1d100. Als ik mijn d100 viermaal rol, dan krijg ik als resultaat 10, 97, 22, en 31. In de tabel komt dit overeen met Bleak, Stockades of the, Crippled, Creature. Stockades heeft in dit geval twee betekenissen: het schavot midden op een middeleeuws marktplein en een locatie met een houten muur eromheen. Ik ga voor het laatste, want met dat eerste kan ik persoonlijk niet zo heel veel. Om dit naar het Nederlands te vertalen, het is een flets fort van een verminkt wezen.

Afbeelding van tabel waarop je locaties rolt
Afbeelding van tabel waarop je snode plannen rolt

We hebben een locatie. Laten we doorgaan naar de slechterik. Om te kijken wat dit crippled creature wil, rollen we een d100 voor het soort plan en daarna nog een d100 voor meer details. Hiervoor rol ik 92 en 25. Met de 92 wil de slechterik mensen laten geloven dat de bedoelingen helemaal zo slecht nog niet zijn. Met de 25 blijkt dat deze achter een campagne zit om de lokale verdedigers deel te laten nemen aan een kruistocht, zodat de regio minder goed verdedigd is. Sneaky, maar gelukkig hebben de spelers het door!

Als laatste; de missie voor de spelers. We rollen eerst voor wat voor soort missie en daarvoor rol ik een 86. Dat betekent dat er iets met een gebeurtenis is. Wat voor gebeurtenis? Nummer 78 en 34, volgens mijn dobbelsteen. Oftewel ze moeten iemand beschermen die betrokken is bij een opstand. Oké, daar kunnen we zeker wat mee, denk ik.

Samenvattend: er is een wezen dat verminkt is en deze zit in een flets fort. Het doel van dit wezen is zorgen dat de omgeving minder verdediging heeft. Dat probeert het te bereiken door de bewoners te motiveren om op kruistocht te gaan. De spelers is gevraagd door hun contactpersoon om iemand te beschermen die een opstand wil starten daar. Dat klinkt alsof we er iets mee kunnen!

Pathfinder

Laten we de systemen aflopen in de volgorde die ik bovenin noemde. Dan is de eerste Pathfinder. De kruistocht is hier niet heel passend als je dit in Golarion, de wereld van Pathfinder, zet maar we kijken wat we hiermee kunnen. Omdat het om een flets fort en een opstand gaat, is mijn eerste idee qua algemene locatie dat dit ergens in Galt is. Galt is heel kort samen te vatten als een eeuwig herhalende Franse revolutie. Denk guillotines, dode nobelen, en een ietwat instabiele regering. In dit land past best een flets fort van een verminkt wezen.

De kruistocht zou ik vervangen door een bedevaart naar de Star Stone Cathedral in Absalom. Iedereen die Aroden aanbidt, wordt aangemoedigd om mee te gaan met een groepsreis naar Absalom. En aangezien Aroden een vrij grote god is, gaat dat om flink wat mensen. De persoon die beschermt, moet begeleid worden naar het fort zodat hij daar de slechterik kan verslaan.

Begeleidingsquests zijn niet het leukste, maar voor een one-shot kan het wel. Onderweg naar dit fort kunnen de spelers dan eerst een stuk hexploration doen, wat zo’n dag of twee in-game kan duren. Zeker met wat gevechten of random encounters onderweg. Ook kunnen de spelers onderweg gespot worden door handlangers van de slechterik, waardoor ze weten dat ze eraan komen.

Eenmaal in de buurt van het fort plaatsen we dan nog een gevecht met de verdedigers van het fort. Hoe sterk deze zijn, is afhankelijk van of de spelers onderweg gespot zijn of niet. Als ze niet gespot zijn of degene die hen gespot hebben verslagen hebben, staat de poort nog steeds open. Na dit gevecht is het op naar het midden van het fort. Dan blijkt dat de persoon die ze moesten begeleiden de leider van dit fort was, voordat het verminkte wezen dacht hem verslagen te hebben en in een greppel had gegooid. Als er nog tijd is, dan kan hier nog wat combat zijn om dat wezen te verslaan.

Mausritter

Mausritter is iets lastiger. Er zijn niet echte vaste goden of een vaste wereld hier. Dit vereist dus iets meer creativiteit. Maar ook dit is goed te doen, denk ik. Een hoop kan namelijk hetzelfde blijven, inclusief de hexploration. Als verminkt wezen dat de slechterik is, kunnen we hier kiezen voor een rat en dan specifiek een lab rat. Het Mausritter-boek omschrijft deze als “Bizarre looks, innate magical abilities”, perfect dus! Degene die ze moeten begeleiden, zou dan een muizentovenaar zijn die een sterke spreuk heeft om voor eens en altijd af te rekenen met deze ratten.

De vijanden die ze onderweg tegenkomen, zouden dan een duizendpoot kunnen zijn of een verzameling spinnen. Misschien zelfs wel een aantal kikkers, die de spelers de goede kant op kunnen sturen. Niet alles wat de spelers tegenkomen, hoeft een gevecht te worden. De spinnen willen misschien de spelers best laten gaan als ze een aantal lastig bereikbare bessen voor ze willen plukken.

Dungeons & Dragons

Dit is eigenlijk exact over te nemen van het Pathfinder-voorbeeld, alleen zou je de god en de locatie moeten wisselen. Als je in Faerûn speelt, zou het bijvoorbeeld een bedevaart naar Neverwinter kunnen zijn, naar de Hall of Justice van Tyr. Het fletse fort zou je dan in de buurt van de Sword Mountains en Phandelver kunnen plaatsen. Een verminkt wezen zou hier niet misstaan; er zijn hier tenslotte flinke gevechten geweest tussen mensen en orcs. Plus alles wat er over de jaren heen in de verschillende starter sets heeft gestaan. Er zijn hier zeker een flink aantal doden en gewonden gevallen.

Hexploration in D&D is niet mijn favoriet om te doen. Ik zou dit vervangen door wat handlangers die ze langs het pad tegenkomen aan wie ze de exacte locatie kunnen vragen nadat ze verslagen zijn. Of het fort op een bergtop plaatsen, zodat het te zien is vanaf een weg. Als je toch graag hexploration/hexcrawl wilt doen, dan kan het de moeite zijn om te kijken naar de regelset van the Alexandrian die o.a. bekend is van de remixes van Dragon Heist en Descent into Avernus.

Conclusie

Hoewel sommige dingen in het boek beter werken dan andere, is er eigenlijk voor alle genoemde systemen wel iets leuks uitgekomen. Ik kijk er nu eigenlijk best naar uit om het Mausritter-avontuur hierboven te runnen. We hebben hier ook maar naar een beperkt aantal opties uit het boek gekeken. Het hele deel over het maken van een dungeon ziet er ook goed uit en bevat nog veel meer tabellen die een hoop leuks bevatten. Al met al, als je een homebrew campaign wilt opzetten of wat one-shots wilt maken, dan is dit de aankoop van dit boek een goede investering.

Als je interesse in dit boek hebt, is op de site van Mythmere Games zowel de fysieke versie als de PDF-versie beschikbaar. Ook bij veel online winkels is deze te vinden. In mijn boekenkast staat de eerste editie en momenteel is de herziene editie beschikbaar. Deze editie voegt onder andere een aantal creatieve prompts toe en een veel completere inhoudsopgave.

Critical succes op Roll Initiative Con

13-04-24 /

Op 6 en 7 april werd het Gelderse Ewijk overspoeld door TTRPG-enthousiastelingen voor de tweede editie van Roll Initiative Con. Natuurlijk was ook Dutch20 daarbij aanwezig om sessies te runnen en mensen kennis te laten maken met nieuwe systemen.

The Facts

  • meer dan 20 vrijwilligers
  • 21 sessies
  • 10 verschillende systemen
  • 99 spelers

Pathfinder, Avatar: Legends, Mausritter, Call of Cthulhu, Vampire: the Masquerade, Dread, Fate, Star Wars, Wrath & Glory, Magical Kitties Save the Day!; in de Dutch20 Garden was voor iedereen wat wils. De Dutch20-vrijwilligers zijn van alle markten thuis.

“Het is natuurlijk altijd afwachten wat voor soort spelers je aan tafel krijgt op zo’n conventie. Liggen ze wel goed in de groep? Spelen ze wel lekker mee, hoewel ze het systeem niet kennen? Gelukkig is Magical Kitties save the Day! heel rules-light. ‘Je bent een kat met magische krachten, en er is een probleem’. Vrijwel alles kan, en alles mag! Zo ontstaan dan heuse maffiapraktijken: katten die hun buurman laten arresteren, of die de lokale MediaMarkt in de fik steken alleen maar omdat hun favoriete muizenspeeltje vermist is. Kan gewoon. En wanneer je spelers na afloop blijven plakken om te vertellen hoe leuk ze het vonden, dan is mijn dag helemaal geslaagd!”

Louis – Dutch20 GM

Maar niet alleen in de Dutch20 Garden waren gezichten van Dutch20 te vinden. Ook op andere plekken zagen we oude bekenden. Zo ook onder de GM’s van de livegames van RINCON zelf en in de vendorhal, zoals een van onze huisdobbelstenenmakers Niké van Victory Dice.

De sfeer in de dealer hal was dit jaar ook weer geweldig! Onze buren dit jaar waren The Fantasy Realm aan de ene kant en aan de andere zijde the one and only Project Epos. Er kwamen veel geïnteresseerden langs die vragen hadden over het dobbelsteen-maakproces of gewoon even gezellig een praatje kwamen maken. De dealer hal stond dit jaar ook weer vol met vele andere makers die allemaal hun mooiste producten hadden meegenomen, heel mooi om al die creaties te zien! Ik kijk al uit naar volgend jaar!

Niké – Victory dice

Al met al was het een geslaagd weekend met veel gerolde dobbelstenen en epische verhalen. De eerstvolgende conventie waar je Dutch20 kunt vinden, is AnimeCon in juni. Hopelijk zien we jullie daar!

De open bèta playtest van Daggerheart is live: een diepgaande blik op wat we hebben gezien

17-03-24 /

Daggerheart, een fantasie-rollenspel (RPG) van Darrington Press, is nu beschikbaar in een open bèta playtest. Deze RPG is ontwikkeld door Spenser Starke, maker van de stille TTRPG Alice is Missing, en Darrington Press: de uitgeverij van de makers van de populaire serie Critical Role die zich focust op het creëren van bordspellen en nieuwe spelsystemen. In dit artikel nemen we deze nieuwste toevoeging aan het RPG-universum onder de loep, waarbij we zowel de positieve als negatieve aspecten van de huidige ontwikkeling van het spel gaan bekijken. Onze beoordeling is gebaseerd op de ervaringen tijdens onze betrokkenheid bij de besloten playtest, waarin we het character creation aspect mochten reviewen. Daarnaast kijken we kort naar de informatie die beschikbaar is gesteld bij de open beta playtest, die sinds 12 maart 2024 openbaar is voor het publiek.

Wat is Daggerheart?

Daggerheart is een nieuw RPG-systeem dat spelers een alternatief biedt voor de traditionele Dungeons & Dragons (D&D)-ervaring. Het spel heeft als doel om een meer toegankelijke versie van het fantasy-avontuurgenre te bieden, met een uniek dobbelsysteem en kaartgedreven gameplay.

In plaats van de klassieke d20 gebruikt Daggerheart twee 12-zijdige dobbelstenen die twee belangrijke eigenschappen vertegenwoordigen: Hoop en Angst. Deze dobbelstenen worden gecombineerd met aparte kaarten om de domeinen, afkomst, gemeenschap en subklasse van de personages te vormen, elk met een unieke selectie eigenschappen en vaardigheden. Spreuken worden ook gedetailleerd op kaarten uitgewerkt om spelers snel te laten weten hoe ze deze moeten uitvoeren.

De open beta playtest

De open bèta playtest van Daggerheart is nu voor iedereen toegankelijk. Spelers kunnen personages creëren en het originele dobbelsysteem en de kaartgedreven gameplay uitproberen, voordat het volledige spel (waarschijnlijk volgend jaar) wordt uitgegeven. De playtest bevat een uitgebreide – hoewel nog in ontwikkeling zijnde – set regels voor het maken van personages, avonturieren als speler en het runnen of zelf maken van spellen als een GM.

De ontwikkelaars hebben duidelijk gemaakt dat Daggerheart nog niet af is en dat ze feedback van spelers nodig hebben om het spel te verbeteren. Het is de bedoeling dat spelers het spel spelen, het “breken” en hun ervaringen delen om zo de beste versie van het spel te creëren.

Je kunt de materialen op de Daggerheart-website vinden of op DrivethruRPG. Op de Daggerheart-website is het ook mogelijk om de surveys in te vullen en zo de ontwikkelaars feedback te geven.

Ervaring met de closed playtest

Bij de closed playtest van Daggerheart waren we vooral onder de indruk van de unieke aanpak voor het maken van characters. We kregen een deel van het handboek toegestuurd dat de stappen beschreef voor het maken van onze karakters. Hiervoor moesten we een aantal printjes uitdraaien, waaruit we de kaartjes konden knippen waarop de Ancestry, Community, Spells, Class en Domain-opties te vinden waren. De character creation begon dus als een soort van deckbuilding.

De kaarten maakten de character creation heel vlot te doorlopen, doordat alle opties kort en bondig op de kaarten staan beschreven. Je kan makkelijk door alle kaarten gaan en kiezen wat je aanspreekt. Ook zou het in de toekomst makkelijk mogelijk zijn bepaalde categorieën uit te breiden, doordat je daarvoor dan gewoon uitbreidingen kan kopen.

Het karaktercreatieproces was op sommige plekken iets te gelimiteerd. We vonden het te beperkend in de keuzes voor je klasse. Zo betekent het tweedomeinensysteem dat je echt maar twee opties hebt voor speelstijlen, wat voor ons niet voelden als genoeg vrijheid om een karakter leven in te blazen.

Ingevuld character sheet voor een Halfling Bard karakter

Afwegingen

Er zijn dingen die Daggerheart goed doet en die interessant zijn. Je armour, HP en stresssystemen passen mooi bij elkaar en geven, in vergelijking met andere systemen, intuïtief meer inzicht in hoe defensieve pools zouden moeten werken. De rustmomenten bieden een lijst van mechanische activiteiten, waarbij je betrokken kunt zijn zodat iedereen iets doet wanneer je niet op avontuur bent met je groep, zelfs wanneer sommigen niet hoeven te rusten/herstellen en hun teamgenoten dat wel moeten. De overlap tussen klassen wordt gecodificeerd in het idee van domeinen, wat erg interessant is en ook zeker een mooie basis die je zou kunnen gebruiken voor andere type regels.

Positieve aspecten van Daggerheart

Er zijn een aantal interessante en unieke elementen aan Daggerheart, die het een verfrissende speelervaring maken. Dit was niet alleen gelimiteerd tot de character creation, maar ook aan de hand van de elementen die zich voordoen wanneer het spel gespeeld wordt.

  1. Unieke dobbelsteenmechaniek: We waren onder de indruk van de unieke dobbelsteenmechaniek met de 2d12 dobbelstenen en het concept van de Hoop- en Angst-rollen.
  2. Innovatief HP-systeem: Het HP-systeem van Daggerheart is indrukwekkend. Ze hebben een unieke draai gegeven aan hoe er wordt omgegaan met HP: er is een damage threshold die voor elke class anders is. Als je daar overheen gaat, heeft dat pas invloed op je HP. Ook hoe er wordt omgegaan met Stress is interessant; het is bijna een extra set van HP-balkjes die ook gebruikt kunnen worden voor sommige vaardigheden in plaats van verdediging. Zo kunnen Druids een stress afvinken en in een magisch wezen transformeren.
  3. Interessante afkomsten: De afkomsten zijn uniek en hebben allemaal een eigen twist en zijn verbonden aan een spelmechaniek.
  4. Persoonlijkheidsvragen: Elke klasse heeft zijn eigen unieke vragen die je moet beantwoorden om meer persoonlijkheid te geven aan je karakter.
Kaarten met uitleg voor een Elf Sorcerer karakter

Verbeterpunten voor Daggerheart

Er zijn ook een aantal onderdelen met betrekking tot het maken van je karakter die nog beter kunnen worden uitgewerkt.

  1. Beperkte karaktercreatie: De karaktercreatie is beperkend in de keuzes voor je klasse. Het tweedomeinensysteem betekent dat je echt maar twee speelstijlen hebt.
  2. Onhandige kaarten: Ondanks dat de kaarten zorgen voor een goede ervaring in character creation, voelt het ook een beetje als een “cash grab”. Zo kunnen niet twee spelers eenzelfde Ancestry kiezen, omdat maar 1 kaart van een Halfling is bijvoorbeeld. Ook hebben de Klassen overlappende domeinen, wat ervoor zorgt dat wanneer meerdere spelers een class kiezen binnen hetzelfde domein de keuze aan spreuken of vaardigheden verdeeld moet worden. Dit dus weer, doordat er een limiet is aan het aantal beschikbare kaarten.
  3. Gelimiteerde ruimte character sheet: Er is geen plek op je character sheet om al je vaardigheden op te schrijven. Hierdoor zit je tijdens het spelen van het spel vast aan de tekst die op de gekozen kaartjes staat. Dit wordt wat chaotisch, wanneer je op hogere levels meer opties mag kiezen en eventueel gaat multiclassen.

Gameplay

Tijdens het spelen van een sessie zijn we ook verschillende dingen tegen gekomen. Over het algemeen loopt het redelijk soepel, maar zijn er toch bepaalde elementen waardoor het spel niet lekker liep of er momenten onduidelijk waren voor de GM en spelers.

Het voelt alsof Daggerheart is gericht op het vermijden van resultaten waar spelers niets bereiken. Met crit-regels en de focus op hoop- en angstdobbelstenen is er bij elke worp een kans van 62,5% op succes of kritiek succes. Dit betekent dat echte mislukkingen zeldzamer zijn. Het perspectief van de GM, die met een d20 gooit, zorgt voor meer inconsistente resultaten dan spelers, wat tot een onevenwichtige feedback leidt. Het spelontwerp moedigt GM’s aan om spelers niet te straffen voor het falen van hun worpen, maar negatieve uitkomsten aan externe inmenging toe te schrijven.

Er is ook een gebrek aan specifieke regels tijdens gevechten. Daggerheart wil dat hun gevechten geen apart systeem zijn van het reguliere spel en dat de overgang tussen verkenning en gevecht naadloos in elkaar overloopt. Dit is natuurlijk een heel mooi iets en staat ook haaks in hoe het bijvoorbeeld in D&D verloopt: daar moet namelijk voor initiative worden gerold wanneer er een gevecht van start gaat. In een poging om dit te bereiken, is er in Daggerheart geen maatstaf voor initiatief. In plaats daarvan kiezen spelers wanneer het passend lijkt om te handelen. Dit zorgt ervoor dat er geen vast idee is van wat er in één beurt kan worden bereikt. Het concept van een beurt als zodanig komt niet voor. Dit kan voor sommige groepen heel goed werken, doordat ze meer met andere leden van de groep kunnen samenwerken tijdens een gevecht. Voor andere groepen kan dit nadelig zijn, doordat niet duidelijk is waar ze aan toe zijn tijdens een gevecht of spelers hebben die het lastig vinden zich uit te spreken wanneer ze iets willen doen.

Als laatste puntje is het al snel duidelijk dat er heel veel druk komt te liggen op de GM. Aan het eind van bijna elke sectie in de handleiding wordt benadrukt dat er onderdelen kunnen worden aan gepast door de GM, wanneer deze niet helemaal naar wensen zijn. Dit betekent dat er heel veel vrijheid is voor de GM om het spel meer naar hun smaak te maken, maar aan de andere kant ook dat er heel veel druk komt te liggen op degene die het spel leidt. Dit brengt naar voren dat de ervaring die wordt ontworpen bij Daggerheart het meest de spelers in gedachten heeft en niet zozeer de GM die alles moet laten gebeuren. De GM wordt door het asymmetrische aspect van het spel op veel plekken tegengehouden, doordat de waardes die zij beheren voor de vijanden langzamer opbouwen dan die voor de spelers en de GM dus minder resources heeft om iets te doen. Daar zou meer balans in moeten komen om het voor zowel de spelers als de GM meer uitdaging te bieden. Het voordeel hiervan is wel dat het spel voor beginnende spelers veel laagdrempeliger is, doordat het lastiger is hele riskante keuzes te maken die grote gevolgen hebben voor de groep.

Zelf aan de slag

Wil je een sessie spelen met vrienden of gewoon graag een indruk krijgen van hoe het spel gespeeld wordt? Er zijn video’s beschikbaar op de Daggerheart-website waarin de cast van Critical Role hun karakters maakt en het spelsysteem uitlegt. Daarnaast is er ook een video beschikbaar waarin de cast een one-shot speelt.

Conclusie

Daggerheart brengt een aantal interessante nieuwe ideeën naar het RPG-genre, maar er zijn nog enkele ruwe punten die moeten worden gladgestreken om de speelervaring te verbeteren. Het spel biedt een unieke dobbelsteenmechaniek en een innovatief HP-systeem, maar de karaktercreatie laat te wensen over en er ligt veel druk bij de GM. Toch kijken we uit naar de volledige release van Daggerheart om te zien hoe deze feedback van spelers wordt verwerkt en hoe het uiteindelijke spel eruit zal zien.

Review Till the Last Gasp – 2-speler RPG

04-02-24 /

Recent heb ik deze nieuw uitgebrachte RPG kunnen bemachtigen – Till the Last Gasp. Ik vind het voeren van gevechten tijdens RPG’s altijd het vetst en daarom lag deze game echt wel in mijn straatje. Deze RPG gooit je namelijk direct in het midden van player-vs-player actie! Tijdens het uitdelen van klappen aan elkaar komen emoties boven water, worden geheimen onthuld en wordt de inzet verhoogd. Till the Last Gasp stelt je in staat om de energie van RPG-gevechten met behulp van de speleffecten steeds weer een andere draai te geven. Ik zal een kleine review geven van het spel met wat info over hoe het gespeeld wordt.

Aan de slag

Alles wat je nodig hebt om te spelen, zit in de doos. Zo kan je aan de slag met de premade karakters en locaties, maar kun je zelf ook originele locaties en personages creëren. In de doos zitten namelijk al 12 voorgebouwde personages en 9 plattegronden die fungeren als locatie voor jouw legendarische duel. Met behulp van de Drama-kaarten zal je je spel meer intens maken of een leuke wending kunnen geven. Drama-kaarten bevatten aanwijzingen/opdrachten zoals: “Speculate about how your victory could change things in either of your lives” en “Tell your foe about something terrible that could happen if you die today.”

Het spel bevat een playboard voor beide spelers, waarop zij hun beurten kunnen bijhouden. Er is een plaats voor de Stance-cards, een Objective-kaart, je dobbelstenen en je action points. Voor de start van het spel kiezen de spelers samen een locatie die hen het meeste aanspreekt. Ook kiezen ze beiden een karakter en een objective. De objective bevat een titel/thema en 4 doelen, waarvan er tijdens het duel minimaal 3 moeten worden behaald. Ook krijgt elke speler 5 stance-kaarten. Elke kaart bevat een houding die je karakter kan aannemen tijdens het duel en geeft de acties weer die je kan nemen wanneer je deze houding hebt aangenomen. Tijdens het gevecht is het mogelijk om zelf te kiezen om van stance te wisselen, maar kan je je tegenstander ook forceren een andere houding aan te nemen. Stances zijn gekoppeld aan objectives: je moet bepaalde houdingen aannemen om acties van die kaart te kunnen uitvoeren om sommige objectives te kunnen behalen.

Acties op de stance-kaarten kosten action points. Hoe meer impact de actie heeft, hoe duurder de actie is. Actiepunten worden aan het begin van elke ronde gerold. Daarvoor zijn de d6’en en de d20. Voordat het spel start, mag je 5 Edge dice verdelen over de protective en offensive kant van je playboard en deze gebruiken. Je kan je dice weer aanvullen door acties op de Wary en Defensive stance-kaarten te kiezen; je moet dus wel die stance aannemen om die actie uit te kunnen voeren.

Beginnersfouten

Voordat het spel start, moeten de spelers bepalen tot wat ze vechten; wat is de inzet van het gevecht? Vechten jullie tot er een van de twee verslagen is of wordt er gevochten tot de dood? Dat is aan de spelers om te bepalen en kan zelfs nog wisselen tijdens het gevecht!

Wij hebben het twee keer gespeeld, de eerste keer om het even uit te vogelen en de tweede keer voor het echie, om het zo maar te zeggen. Ik moet toegeven dat ik het de eerste keer verkeerd had aangepakt. Ik had een tof space pirate karakter gekozen (Captain Jamil Hawkings) en we hadden samen een mooie locatie uitgezocht. Mijn objective-kaart had ik gekozen, zodat die goed zou passen bij de vibe die ik had bedacht voor mijn Captain. Mijn tegenstander had ook goede keuzes gemaakt en we hadden samen een verhaal bedacht hoe we elkaar hier bij dit kasteel (The Empty Castle-locatie) troffen. Het verhaal was dat er een reliek lag van zijn god en dat ik deze had gestolen om weer te verkopen op de zwarte markt. Hij stopte mij voordat ik ermee kon vertrekken en ik had daardoor een wary stance gekozen voor mijn eerste ronde, omdat ik het idee had dat mijn karakter zich wel redelijk wilde verdedigen in deze situatie.

Het nadeel hiervan was dat ik heel moeilijk, eigenlijk helemaal niet, in de mogelijkheid was om mijn objectieven te vervullen, aangezien die alleen maar uitgevoerd konden worden vanuit de Bold of Reckless stance en niet vanuit de defensieve houding die ik had aangenomen. Daardoor kwam het gevecht voor mij moeizaam op gang en ben ik uiteindelijk verslagen door mijn tegenstander. Desondanks was het echt een heel leuk gevecht, waarin mijn karakter toch flink wat klappen heeft kunnen uitdelen naar d’r tegenstander. Ook hadden de verschillende locaties op de kaart aparte actiemogelijkheden, die weer een andere draai geven aan het duel.

Terugblik

Eerste gevecht was qua roleplay een succes, qua tactiek van mijn kant wat minder. In het tweede duel had ik een ander karakter gekozen, namelijk Steel: haar hidden motivation “I must prove to you that I understand the world better than you do” sprak me namelijk wel aan voor deze roleplay-ronde. Ik had een goed matchende objective kaart gekozen en deze keer wel goed keken naar welke stance de meest logische optie was. Dit tweede gevecht verliep een stuk soepeler, doordat we beiden niet steeds hoefden te zoeken naar wat dingen ook al weer betekende en er werd meer aandacht besteed aan de roleplay, wat het gevecht echt heel tof maakte. Dit gevecht was tot de dood en mijn karakter was in staat dit gevecht te winnen!

Het toffe aan dit spel is dat je gewoon meteen midden in het gevecht valt. Ook de opties aan locaties zijn heel leuk en geven het spel wel echt elke keer een andere draai. Ik moet toegeven dat ik de drama-kaarten echt het meest leuke vind, doordat het óf je karakter heel erg kan ondersteunen in hun keuzes óf dat je echt goed moet nadenken hoe je iets gaat brengen om het toch te laten werken. Dit houdt je als speler ook zeer alert tijdens het spel.

Het meest lastige vind ik wel het wisselen van stances; het is namelijk een van de “duurdere” opties op de stance-kaarten en kost dus ook het meeste action points. Het is lastig meer Edge dice te krijgen als je objectives voornamelijk in de meer offensieve kant zitten, doordat je dan eigenlijk niet je Edge dice kan aanvullen en elke ronde te weinig actiepunten hebt om gave acties mee uit te voeren.

Het toffe van dit spel is dat het je ook heel erg laat nadenken over het verloop van het gevecht. De karakters hebben geen hitpoints en daardoor kan je je dus meer richten op het uitvoeren van aanvallen en het blokkeren van klappen van de tegenstander in plaats van steeds te moeten kijken of je bij de volgende ronde niet al onderuit gaat. Deze gevecht-roleplay geeft me ook zeker inspiratie om dit meer bij andere RPG’s te gaan doen, zodat ik die gevechten als speler ook wat meer flavour kan geven in plaats van het maar te laten bij het rollen van mijn dobbelstenen.

Aanpassingen

Er zouden wel wat modificaties aan het mechanisme gemaakt kunnen worden om het lastiger te maken, misschien door je actiepunten te koppelen aan een ander element in de game. Dit doordat het raken van je tegenstander niet echt direct effect heeft op hun welzijn en mogelijkheden in het gevecht. Ook hebben sommige acties niet echt toegevoegde waarde dan echt alleen het afstrepen van een objective en dat voelt soms een beetje leeg. Dit is bijvoorbeeld met het slopen van scenery. Er is een mogelijkheid om tussen 1 en 3 actiepunten te spenderen om scenery te slopen, zoals de reling van een schip of een pilaar van een gebouw waardoor het dak instabiel wordt. Helaas heeft dit niet echt verder direct invloed op de mechaniek van het spel. Je zou dit kunnen aanpassen door bijvoorbeeld, wanneer er in totaal 3 actiepunten worden besteed in een ronde op die locatie voor het vernielen van de omgeving, het uitvoeren van acties daar duurder te maken. Dit is natuurlijk geheel aan de spelers over te laten!

Ik vond het een hele toffe game en kijk ernaar uit het vaker te spelen en dan misschien zelfs met zelfgemaakte karakters, zodat het karakter me meer eigen wordt en het harder aankomt wanneer ik keihard win of verlies.

Vind jij nou het voeren van gevechten in TTRPG’s ook heel tof, of wil je graag een RPG die je met z’n tweeën kan doen, dan is deze zeker voor jou! Till the Last Gasp is te koop in de Critical Role shop (EU) en in je lokale spellenwinkel.

RPG Spotlight: Four Against Darkness – Solitaire dungeon-delving game

29-11-22 /

Wil je graag eens in je eentje op avontuur in een dungeon zonder al te veel gedoe? Dan is Four against Darkness misschien wel iets voor jou! Met deze solitaire dungeon-delving pen-and-paper game kan je met heel weinig materiaal al op pad met je party.

Wat is het?

Het spel zet zich neer als een old school dungeon-bashing game wat gespeeld kan worden met minimale materialen. Met een potlood, twee d6 en hokjes papier kan je jezelf een weg banen in talloze gangen stelsels van de kerkers die je gaat maken. Onderweg zul je rollen om te zien wat je party te lijf moet gaan en welke schatten je zult gaan vinden na de overwinning. Doordat je het creëren van het avontuur overlaat aan kans, zal geen enkel avontuur hetzelfde zijn.

De speeltijd van een gehele dungeon (dus een sessie) duurt ongeveer 45-75 minuten wanneer je solo speelt. De eerste keer zal wat langer duren doordat je je party moet samenstellen en de regels moet uitvogelen, maar wanneer je bekend bent met het spel zal het vlotter gaan. Dit maakt het spel een goede om vaker op te pakken en elke keer weer plezier te beleven.

De gemakkelijke opzet van het spel en de simpele regels maakt het heel toegankelijk. Beginnende en ervaren RPG-spelers kunnen makkelijk aan de slag met dit spel en halen er beiden uit wat erin zit. Mocht je het spel met een vriend of vriendin willen spelen, dan is dat zeker mogelijk: in het boek staan regels voor hoe dat werkt.

Overzicht van de benodigdheden voor Four Against Darkness

Opzet van het spel

Je hebt de controle over een groep van vier avonturiers die aan het begin van je avontuur allemaal beginnen op level 1. Deze avonturiers hebben een verscheidenheid aan vaardigheden die je door het kiezen van een klasse kunt toewijzen. In het basisboek staan 8 verschillende klassen waaruit je kunt kiezen. Ieder met zijn eigen vaardigheden, gereedschap, en natuurlijk ook beperkingen. De acht klassen in het basisboek zijn warrior, cleric, rogue, wizard, barbarian, dwarf, halfling en elf. Combineer ze in een mooi gebalanceerde groep, klaar voor avontuur! Of maak vier dwergen en kijk of jullie voorbij de ingang komen…

Op avontuur!

Heb je je party? Dan kan je van start! Wanneer je een kamer binnengaat, genereer je de inhoud ervan op een reeks willekeurige tabellen. In een kamer ontmoet je monsters, vecht je met monsters en versla je monsters! …hopelijk. (of je besluit dat terughoudendheid het betere deel van moed is!) Je beheert ook middelen (genezing, spreuken, levenspunten, uitrusting), plundert schatten, ontwijkt valstrikken, vindt aanwijzingen en aanvaardt zelfs opdrachten van de monsters die je ontmoet. Je personages kunnen levels omhoog gaan en worden beter in wat ze doen, maar het zal niet gemakkelijk zijn.

Tijdens de gevechten in de kamers hoeft er alleen voor de karakters dobbelstenen te worden gerold. De kracht en gevaar van het monster wordt aangeduid door een nummer – dit is het level van het monster. Wanneer je karakter aanvalt, rol je de dobbelsteen om te zien of je het monster verslaat. Wanneer het monster jouw karakter aanvalt, rol je om te zien hoe goed je jezelf verdedigt tegen de aanval. Rol je te laag? Dan zul je worden geraakt en raak je gewond. Heb je de monsters in de ruimte verslagen? Dan mag je rollen voor welke schatten ze achterlaten.

Resultaat van een kerkerstelsel na een sessie van Four Against Darkness

Uitbreidingen

Heb je het basisspel na een aantal sessies wel een beetje gezien en wil je iets anders dan die eindeloze hordes van ratten en goblins? Of wil je meer keuzeopties bij het samenstellen van je party en uitreiken naar andere klassen? Dan is er goed nieuws, want er zijn talloze uitbreidingen van Four Against Darkness die je kan toepassen op de basisregels van het spel. Zo zijn er uitbreidingen met nieuwe monsters of boeken waar meer story-based dungeons en verhalen inzitten, waardoor je party een duidelijk doel heeft die ze moeten behalen. Deze narratieve versies van het spel kunnen ook worden gespeeld met een DM die dan het verhaal vertelt. Zo kan je toch met je vriendengroep op avontuur.

Dit spel is een verrassende afwisseling op de standaard TTRPG. Het basisboek zelf kan niet zozeer gezien worden als roleplayinggame en heeft echt als doel gewoon lekker monsters te slashen en loot te pakken. Het spel is zeker niet gemakkelijk en wanneer de resultaten van de dobbelsteen tegenzitten, kan je soms voor lastige keuzes staan. De uitdaging die voortvloeit uit deze minimalistische opzet, zorgt ervoor dat je keer op keer terug wilt keren naar deze game!

Basisboek met daaronder een stapel uitbreidingen van het spel
« Oudere artikelen

© 2024 Stichting Dutch20 | KvK nr: 92043992