Categorie: Interview (Page 2 of 2)

Interview: Fulltime Dungeonmaster Koosje

Op een zonnige zaterdag begeef ik me naar Koosje om haar te interviewen over haar werk. Sinds kort heeft zij de beslissing genomen om te stoppen met haar opleiding en stage als geschiedenis docent en haar carrière voort te zetten als fulltime DM! Ze geeft sessies in spellenwinkels, waarvoor spelers zich kunnen aanmelden om eens aan te sluiten bij Dungeons & Dragons one shot. Haar one shots bestaan uit een zelfbedacht verhaal (homebrew) en worden ondersteund door het onwijs gave terrein dat ze bouwt. Bij de deur word ik begroet door twee lieve pluizenbollen Tjibbe en Voske, waarmee ze hun woning delen. Eenmaal binnen praten we even over onze creatieve hobby’s, waarna ik onder het genot van een lekker kopje thee Koosje vraag naar haar baan als fulltime DM.

Hoe lang ben je al aan het roleplayen en wat was jouw introductie in de TTPRG?

Dat is alweer een tijdje terug. Zeven of acht jaar geleden had ik een vriendje op de VAVO die D&D speelde. Hij was de DM van de groep en had gevraagd of ik een keer mee wilde doen. Doordat ik altijd enorm fan van fantasy ben geweest, had ik daarvoor al wel eerder van D&D gehoord en was daardoor ook heel enthousiast om het eens te proberen. Met die groep heb ik toen twee sessies meegespeeld. Kort daarna ging het uit met die vriend en was ik een speler zonder DM, maar ik wilde niet stoppen met het spelen van D&D. Met die drive ben ik gaan DM’en en zo een beetje de forever-DM geworden. Zo ging ik van een level twee rogue naar het DM’en van een groep van 7 personen die allemaal nog nooit D&D hadden gespeeld – een uitdaging dus. Ik begon toen ook meteen met homebrew. Achteraf ben ik dus best al lang actief binnen de TTRPG, maar het voelt toch altijd alsof ik beginner ben. Het was een uitdagende keuze, maar achteraf gezien een hele goede beslissing geweest!

De introductie voor mij voor roleplayen ontstond op Deviantart. Daar waren vroeger communities, waarin je veel kon roleplayen. Dit was altijd best wel intens. Denk aan eigen OC (original characters) tekenen en dat soort dingen. Ook hadden we een groep op de middelbare school, waarin er ruimte was om te roleplayen en waarin je ook verhalen kon schrijven. Doordat ik me meer ermee bezig ging houden, kwam ik erachter dat ik mijn eigen werelden en verhalen kon maken waar dingen in gebeuren die ik zelf kon bepalen en deze kon uit uitwerken hoe ik dat wilde. Hierdoor werden voorgeschreven verhalen minder interessant voor mij. Ik ben daar zeker wel van teruggekomen, want er zijn natuurlijk mensen die veel beter zijn in het verzinnen en schrijven van fictie dan ik. Het bedenken en schrijven van verhalen is iets wat ik nog steeds met veel plezier doe.

Jouw introductie tot TTRPG was dus eigenlijk meteen als DM. Wat zette je aan om meteen met homebrew te starten?

Een foto uit de one shot met de tuin en de werkende fontein met licht! De beelden op elke hoek hadden een chip aan de onderkant die met de Arduino konden communiceren voor een puzzel die daarvoor was geprogrammeerd!

Het leuke aan homebrewen is dat je volledig je eigen verhalen kunt opzetten en tot leven kan wekken samen met je groep. Hoewel je het verhaal uiteindelijk met z’n allen maakt, is er een goede basis nodig voor de vertelling. Ik heb altijd veel plezier gehaald uit het schrijven van verhalen en dat past dus best goed bij het maken van homebrew campaigns en one shots. Ik heb veel liefde voor fantasy en het bedenken en schrijven van verhalen en dan is het geweldig, wanneer je anderen mee kunt nemen in een avontuur in jouw wereld!

Wat zette je aan om van DM’en je fulltime baan te maken en wat deed je voordat je fulltime DM werd?

Wat zette me aan? Uiteindelijk denk ik toch wel die one shot met de Discord; dat was wel het moment dat ik de knoop durfde door te hakken. Het was een one shot die ik had opgezet voor een aantal mensen van een Discord-kanaal waar ik in zit. Ik had daar zo veel tijd in gestoken en ik vond het leuk dat ik mezelf er zo makkelijk in kon verliezen. Dat verbaasde mij echt ongelooflijk. Het verhaal van de one shot was zo groot dat ik samen met mijn vriend heb ge-DM’d. Het verhaal van de one shot vond plaats tijdens een bal van het koninklijk huis om het conflict tussen twee groepen op te lossen. Het had een balzaal, een eetzaal en een grote tuin met een fontein die echt werkte! Ik had al het terrein voor de one shot zelf gemaakt. Het was een enorm project, maar het resultaat was geweldig!

Voordat ik fulltime ging DM’en, volgde ik de opleiding voor geschiedenis docent. Ik liep daarbij twee dagen stage op een school, waar ik les gaf aan kinderen. De opleiding zelf was heel erg leuk, ik was er ook goed in en ik had het zeker ook leuk gevonden om daar uiteindelijk mijn baan van te maken! Voor mij was het helaas te veel van hetzelfde: je moet als docent toch de stof overbrengen die staat voorgeschreven en dat is dan voor elke groep hetzelfde. Je zit ook vast aan een gelimiteerd aantal lessen, waarin je die lesstof kunt overbrengen en voor leuke zelfbedachte opdrachten was dan vaak geen tijd. Er was dus voor mij niet genoeg ruimte voor creativiteit in dat vakgebied. Het plezier dat ik dan haalde uit het zelf creëren van verhalen, het maken van terrein en het bedenken van het avontuur was voor mij doorslaggevend om te stoppen met school en het werken naar mijn toekomst als docent en de overstap te maken naar fulltime artist en verhalenverteller. Op dit moment heb ik geen idee waar het naartoe zal gaan, maar dat zien we wel!

Wat zijn jouw werktaken als fulltime DM? Is het alleen het runnen van sessies of vervul je daarnaast ook andere taken?

Gerelateerd aan de TTRPG-hobby maar niet zozeer aan het DM’en zelf, hebben mijn vriend en ik ook nog ons eigen bedrijfje waarmee we dobbelstenen, dicetrays en dice vaults verkopen. Daar zijn we ook dingen voor aan het ontwikkelen, die dus deel uitmaken van mijn dagelijkse werkzaamheden. Voor het DM’en zelf is marketing en het onderhouden van contacten iets wat heel belangrijk is. Onder die marketing valt voornamelijk het contact opnemen met spellenwinkels die geïnteresseerd zijn om sessies van mij in te plannen voor hun klanten. Ook is het posten op sociale media een onderdeel om kenbaar te maken dat ik beschikbaar ben voor het plannen van D&D one shots. Met het sociale media aspect heb ik het meeste moeite, denk ik; daar gaat veel tijd in zitten met het maken van posts en die te promoten.

Naast het runnen van sessies maak ik ook het terrein dat ik gebruik tijdens de sessies. Daar gaat het meeste tijd in zitten. Veel tijd gaat natuurlijk ook naar het schrijven van de one shots. Het maken van het terrein en het schrijven zijn wel mijn favoriete onderdelen van de voorbereiding, dus het is niet erg dat dat veel tijd in beslag neemt. Ik besteed veel aandacht om het terrein stevig te maken, maar ook zo in te richten dat het makkelijk uit elkaar kan om het mee te nemen naar de locaties.

Je speelt nu voornamelijk in spellenwinkels. Zie je jezelf in de toekomst ook als pay-to-play DM voor one shots en campaigns?

Ik ben heel erg in fases aan het ontwikkelen. Mijn doel is dat de spelers dezelfde diepgang en betrokkenheid ervaren als bij een campaign, maar altijd in de vorm van one shots. Dus dat er wel ruimte is voor ontwikkeling van je karakters en dat je ontdekt wat andere karakters kunnen doen, ondanks dat je misschien elke keer dat je meedoet met nieuwe mensen rond de tafel zit. Het gevoel van die afwisselende groepen kan gerelateerd worden aan het idee van een MMORPG: alsof je Runescape in het echte leven aan het spelen bent. Dat aspect wil ik niet verliezen door elke week met vaste mensen rond een tafel te gaan zitten.

Dus mijn stijl van sessies zal altijd in de vorm van one shots zijn of eventueel een kort avontuur met enkele episodes. Ik heb namelijk langere one shots geschreven die ongeveer 8 uur duren. Dat is geen ideale one shot lengte om voor een publiek in een spellenwinkel te runnen, maar is bijvoorbeeld wel ideaal als een drie-sessie-avontuur. Hiervoor plan je dan drie data in, waarmee je met dezelfde groep zit. Maar deze grotere sessies omvatten ook veel informatie en door de verschillende mogelijkheden nodigen deze uit om weer eens te duo-DM’en. Een optie die ik zelf heel erg waardeer. Met twee DM’s kun je, wanneer je een grotere groep hebt, makkelijk de party in tweeën delen en beide door laten spelen.

Ik zie er ook wel iets in om misschien een soort van adventurer’s guild systeem op te zetten binnen mijn sessies. Op deze manier kun je ook ontwikkelingen doormaken met je karakter en deze levelen, zodat je de volgende keer meer kan doen met een one shot die voor hogere levels is bedoeld. Zo is er ontwikkeling in je karakter en ervaren de spelers nieuwe aspecten van hun classes. Er is dan meer ruimte om iets met de achtergrond van je karakter te doen, waarvoor tijdens een enkele one shot niet altijd ruimte is. Op deze manier kan je dus spelers binnen groepen afwisselen, doordat er bij elke quest een andere groep aan tafel zit.

In welk systeem speel je en wil je in de toekomst ook andere systemen proberen? Zo ja, naar welke kijk je dan het meeste uit?

Huidige sessies speel ik met Dungeons & Dragons 5th edition. Ik ben met dit systeem begonnen en heb er daardoor ook de meest ervaring mee. Ik ben nog niet veel naar andere systemen uitgeweken, omdat D&D mij de ruimte geeft om te doen wat ik wil. Ik moet toegeven de huidige regels van D&D al wel met een korreltje zout te nemen en hier en daar al aanpassingen te maken wanneer ik net iets anders wil doen. Ik gebruik alleen de mechanics van 5e die voor mijn verhaal werken en goed uitpakken voor wat ik probeer te vertellen in mijn homebrew settings.

Ik weet dat er makkelijkere systemen bestaan, die gericht zijn op kinderen. Die zou ik wel eens willen onderzoeken om me weer terug naar dat pad te leiden. Voor nu is het framework van het D&D-systeem voor mij ideaal om de doelgroep aan te spreken die ik wil aanspreken, omdat de meeste mensen die nieuw zijn in de TTRPG’s toch vaak wel gehoord hebben van D&D. Doordat ik homebrew speel, gebruik ik ook alleen de mechanics van het systeem en niet zozeer de andere bronnen, zoals monsters en settings. Het systeem zorgt ervoor dat ik kan vertellen wat ik wil vertellen maar als er andere systemen op mijn pad komen die makkelijker te begrijpen zijn en sneller uit te leggen is, zou ik die zeker overwegen.

Wat is je favoriete roleplaymoment? Kun je beschrijven wat er gebeurde en waarom specifiek dat moment je zo aanspreekt?

Oh dit is wel een moeilijke vraag omdat ik zoveel, echt zoveel, mooie momenten al heb mogen beleven! De eerste die me te binnen schiet is een moment van een van de eerste sessies die ik zelf gerund had. Het was een puzzel die een deur bevatte die vuur spuwde. De party heeft toen op magische wijze die deur verleid. De deur had ook een gat waar ze hun hand in moesten steken, waar de party toen een seksuele innuendo van hadden gemaakt. Het was natuurlijk de bard die dat gat dan weer als ideaal versierobject zag en dan zo’n situatie kan creëren. Echt een typisch voorval voor D&D: het niet voor elkaar krijgen een deur te openen en deze dan maar te verleiden.

Er zijn nog twee andere niet-roleplay gerelateerde momenten die ik ook echt wel tof vind. Ik vond het geweldig toen mijn moeder meespeelde met een van mijn one shots. Ze is zelf hardcore Catan-speler, maar heeft toen dus ook de stap gemaakt naar TTRPG’s en dat is geweldig om te zien. Er was ook een meisje met haar vader bij een van mijn avondsessies. Haar vader was alleen mee, omdat het wat laat werd en hij had zelf geen karakter. Hij zat achter haar om een beetje op te letten, maar werd steeds fanatieker aan de tafel dat hij haar tips ging geven over d’r schouder. Dat meisje zat er ook helemaal in en verkondigde als de heerlijke puber die het is dat ze het zelf allemaal heel goed wist. Heerlijke momenten dat! Op deze manier zet het andere mensen weer aan om het ook eens te proberen, ondanks dat ze er eerst geen affiniteit mee hadden.

Hoe ga je om met moeilijke spelers of karakters?

Wanneer je met vreemden speelt, is voorkomen beter dan genezen. Aan het begin van de sessie of zelfs in de advertentie moet je al duidelijk aan geven wat de grenzen zijn en wat je niet tolereert als DM. Omdat mensen betalen voor een sessie, wil je wel dat ze het naar hun zin hebben maar dat geldt voor iedereen aan de tafel. Wanneer er dus een speler is die het voor de andere verziekt, is dat niet prettig. Ik hanteer daarom ook een zerotolerancebeleid: wanneer een speler de grenzen te buiten gaat die duidelijk aan het begin van de sessie zijn vastgesteld, dan vraag ik ze om de tafel te verlaten.

Je speelt natuurlijk met veel verschillende mensen en iedereen heeft zijn eigen grenzen en eigenschappen. Sommige mensen zijn gewoon bepaalde spelers, waar andere mensen weer niet mee kunnen spelen en anderen juist weer wel. Wanneer bepaalde dingen niet gewenst zijn, moet je daarin gewoon duidelijk zijn en aangeven dat er geen ruimte is voor discussie. Je zou wel kunnen zeggen dat ik dan in mijn docentmodus schiet en met de situatie om ga alsof het vervelende pubers zijn. Het doel is dat iedereen het naar hun zin heeft, dus ook de min/maxers ruimte hebben om te doen wat hij wil en ervaren dat ze de held zijn in het verhaal.

Hoe ziet jouw huidige rooster/agenda eruit?

Huidig staat er helaas niks op de agenda, want we zitten thuis even in een verbouwing. Gelukkig heb ik niet de druk om geld te moeten verdienen, wat echt wel een privilege is.

Eind juli gaat de spellenwinkel weer open waar ik al vaker sessies heb gehouden en dan zullen we gaan sparren over wanneer de eerstvolgende sessie zal plaatsvinden. Ik schat dat binnen een maand na de opening van de winkel de eerste sessie weer zal plaatsvinden. Ik zal dan twee keer in de week een sessie houden: een keer in de avond voor volwassenen en een keer in de middag in het weekend voor jongeren tussen de 12-18 jaar.

Voor die datum zal ik dan alle one shots hebben uitgeschreven, hebben voorbereid en aan de hand van het animo van de sessies kan ik die dan rouleren. Omdat in het maken van terrein best veel tijd en geld gaat zitten, wil ik de one shots waarin ik die stukken gebruik kunnen hergebruiken om op die manier de kosten eruit te halen.

In de toekomst wil ik zeker uitbreiden naar meerdere spellenwinkels. Ik heb er al twee in mijn hoofd waar ik graag sessies zou willen houden, maar ik wil bij hen met iets concreets aan kunnen komen. Ik zal dus wat sessies uitwerken en ervaring opbouwen en dan contact met hen opnemen.

De spelletjeswinkel waar ik nu dus sessies hou – The Game Inn -, daarmee heb ik gewoon een goede band en goed contact, waardoor ik dus gemakkelijk sessies kan inplannen. De sfeer is daar ook heel prettig en de mensen die er werken zijn geweldig. Daarom gaat daar dan ook wel echt mijn voorkeur naar uit, omdat je enigszins weet wat je kan verwachten. De spelers waarvoor ik daar sessies heb gegeven, zijn ook heel enthousiast geworden van het spelen en ik hoor van de eigenaren van de winkel dat mensen vaak vragen naar wanneer de volgende sessies zullen plaatsvinden – dat is superleuk om te horen!

Ik moet ook rekening houden met de locatie van winkels waar ik eventueel kan spelen, want de hoeveelheid terrein die meegaat naar de locatie maakt het lastig als de auto niet gemakkelijk voor de deur van de winkel kan staan. Ik ben zeker wel van plan om 2 à 3 one shots per week te gaan geven in winkels. Het doel voor mij is om zelf een ruimte te hebben die ik kan inrichten en daar sessies te kunnen runnen.

Wat voor activiteiten doe je buiten D&D om?

Buiten het fulltime DM’en heb ik voornamelijk hobby’s die TTRPG-gerelateerd zijn. Ik maak zelf gietharsen dobbelstenen die ik ook verkoop. Ik hou van fotografie en gamen. Ook hebben we twee honden die ik verzorg en waarmee ik ga wandelen. Daarnaast ben ik bezig met leren van het programmeren van Arduino, zodat ik mijn terrein kan verlichten en puzzels kan integreren. Daarnaast doe ik ook aan houtbewerking. Ik kan blijkbaar een badkamer tegelen; daarvoor ben ik alleen niet in te huren, want het heeft wat trauma’s gecreëerd. Ook hebben we een 3D-printer die ik gebruik voor het printen van onderdelen voor het terrein en waarvoor ik ook zelf 3D-modellen maak op de computer om deze dan vervolgens te printen en af te werken. En natuurlijk mini’s verven!

Waar kunnen we je vinden?

Voor sessie ben ik te vinden in The Game Inn in Nieuwekerk aan de IJssel. In die winkel worden binnenkort ook mijn dobbelstenen verkocht! Ook kan je onze houtbewerkingsprojecten vinden op onze website: www.tibbysvault.com. Voor het volgen van mijn D&D-gerelateerde activiteiten heb ik een Discord-kanaal gemaakt. Hier zullen foto’s van de voortgang van terrein worden geplaatst en updates over waar en wanneer mijn volgende sessies zullen zijn.

Met mijn sessies en het terrein dat ik maak wil ik iets bijzonders leveren. Ik wil dat het bijwonen van een sessie een ervaring wordt die mensen niet snel zullen vergeten. Het gezicht van je spelers wanneer ze het terrein zien, is gewoon echt geweldig en maakt het het waard om daar tijd aan te spenderen!

Wil je je ook aanmelden voor een van Koosje haar sessies? Houd dan de website van de The Game Inn in de gaten of join haar Discord-kanaal!

Interview met VechelFantasy: Wat is er nu mooier dan de held te spelen in je favoriete boek?

In de RPG-community lopen veel interessante mensen rond, waar je misschien graag meer over te weten komt. Voor een aantal van hen zijn tabletop roleplayinggames méér dan een uit de hand gelopen hobby en zetten ze het in op een speciale manier. Rick Vechel van VechelFantasy is een van die mensen.

Rick Vechel. Foto: Wojcik Productions

Dag Rick, waar kunnen we je van kennen?

Jullie kunnen mij kennen van D&D voor kinderen. Ik heb het Avonturen Handboek ontwikkeld dat je de mogelijkheid biedt om binnen een half uur aan het spelen te zijn met kinderen vanaf 6 jaar. Ook ben ik te vinden op Youtube met DnDutch, waarmee ik streams verzorg en Nederlandstalige uitleg geef over Dungeons & Dragons. Eigenlijk kun je zeggen dat al mijn activiteiten als doel hebben om de drempel verlagen om D&D en tabletop roleplayinggames te gaan spelen.

Je zet D&D in voor leesbevordering bij kinderen. Hoe heb je dit ontwikkeld en waar bestaat dat nu allemaal uit?

Ik ben ermee begonnen in 2018. Van scholen kwamen er signalen dat de leesvaardigheid en het leesplezier terugliepen en dat dit spelenderwijs weer opgevijzeld moest worden. Alles moest leuk worden ingepakt, anders had je pech. Dit was een beetje de kijk op gamification in die periode. Daar ben ik me in gaan verdiepen, maar zeker voor kleine gemeenschappen en scholen is dit heel moeilijk zelf op te pakken. Dit kan ook het gevaar opleveren dat iedere beunhaas ermee aan de slag gaat en dat komt de kwaliteit niet ten goede.

Ik ben gaan nadenken over wat zou passen binnen deze vraag en vooral ook wat zou passen in de klas. In oktober 2018 heb ik een eerste test gedraaid om samen met leerlingen in een verhaal te duiken. Ik was vroeger zelf ook geen goede lezer. Ik had er geen interesse in en vond de rust er niet voor. Ik was wel een gamer, geen goede, maar ik hield van de verhalen. En daardoor bedacht ik: hoe kan ik ervoor zorgen dat de leerlingen zelf de hoofdrol in deze verhalen kunnen gaan spelen? En toen kwam ik uit bij het spel dat ik al sinds mijn 13e speel: Dungeons & Dragons.

Foto: Wojcik Productions

D&D vormde het startpunt maar als je het Avonturen Handboek leest, zul je zien dat het niet puur D&D is. Ik heb de werkzame elementen uit het spel gepakt en gekoppeld aan eigenaarschap. Wat is er nu mooier dan de held te spelen in je favoriete boek? Je hebt alleen de setting, een probleem en een plek (en de medewerking van de auteur en uitgever) nodig en je zet de spelers erin als grote helden van het verhaal. En als kinderen gegrepen worden door het verhaal, kun je ze ook deze verhalen in andere vormen (zoals leesboeken) aanbieden.

Ik heb op dit moment meerdere vormen ontwikkeld voor het onderwijs en bij bibliotheken. Zo ga ik met groepen kinderen, de Verhaal Verkenners, iedere week op avontuur, waarbij ze grote vrijheid krijgen om hun personage te bedenken. Zo kan het voorkomen dat Luke Skywalker naast een rogue door Faerûn loopt. De wereld is een sandbox en alles valt te reflavouren. Beter goed gejat dan slecht verzonnen en die vrijheid is wat het zo breed inzetbaar maakt. Je kunt daardoor ook heel aanbod- en vraaggericht werken.

Op dit moment heb ik een pool van elf freelance spelleiders om mij heen verzameld die de verschillende Verhalen Verkenners groepen begeleiden in bibliotheken. Daarnaast zijn we met een team van drie personen die zich 3 tot 4 dagen in de week bezighouden met het educatieve aanbod op scholen. Om ervoor te zorgen dat bibliotheken, scholen en jongerencentra ook zelf deze activiteiten kunnen opzetten, heb ik de Verhalen Gilde opgericht. Organisaties kunnen hierin trainingen en materiaal inkopen, waardoor wij hun medewerkers intern opgeleiden en met goede kennis van zaken met de kinderen en jongeren op ontdekkingsreis kunnen gaan.

Foto: Wojcik Productions

Dit is ook de insteek geweest voor het Avonturen Handboek dat ik met crowdfunding gefinancierd heb. Het rode deel zijn de regels, de gele sectie bevat knutselopdrachten en in het bruin staat een voorbeeld van een avontuur. Het is zo opgebouwd dat je binnen half uur aan het spelen bent. Het is ook perfect gebleken voor de coronaperiode, waarin ouders vaak met hun handen in het haar zaten over het thuisonderwijs en leuke activiteiten binnenshuis. Je bent met het hele gezin samen bezig aan tafel, in plaats van een verhaaltje voor het slapen voor te lezen kun je samen de verhalen bedenken en als je echt niet meer weet wat je de kinderen kunt laten doen, laat je ze een dice tower of een terreinstuk knutselen.

Wat is de grote kracht van D&D op het gebied van onderwijs en welzijn?

An sich heeft D&D die kracht niet. Het is en blijft gewoon een spel. Intrinsiek heeft het niets educatiefs of therapeutisch. Ik ben zelf sociaal werker en wil de desinformatie daarover tegengaan. Wel kunnen TTRPG’s werkvormen bieden die kunnen bijdragen aan sociale en persoonlijke doelstellingen. Zo heb ik in 2019 een pilot gedaan bij een dagopvang met kinderen met een verstandelijke beperking. We hebben de medewerkers getraind en nieuwe werkvormen aangeboden waar ze nu nog steeds mee werken.

In het onderwijs, zowel basisonderwijs als voortgezet onderwijs, moet je docenten hebben die weten waarvoor ze het doen. De doelen en werkvorm moeten op elkaar aansluiten. Het kan een mooie gezamenlijke hobby zijn waar empowerment en groepsdynamiek naar voren komen, maar dat zouden geen doelen op zich moeten zijn. Je kunt namelijk ook veel stukmaken als je het niet goed doet. Je hebt het gevaar van escapisme, het helemaal kunnen opgaan in andere werelden, en daar zitten ook grote gevolgen aan.

Je wilt de intrinsieke motivatie van deelnemers inzetten. Zo ben ik zelf ook begonnen. Mijn interesses en hobby’s heb ik altijd ingezet voor het sociaal werk. Onbewust leer je zo veel vaardigheden als je bezig bent met de dingen die je leuk vindt. Dan hoeven die niet een doel op zich te zijn, maar een hele leuke bijkomstigheid.

Wat is de mooiste reactie die je gekregen hebt van kinderen met wie je dit soort activiteiten doet?

Achterin het Avonturen Handboek staan twee van deze verhalen. Eentje over een jongen van 8 (of 9) jaar oud die zelf aan de slag was gegaan met een verhaal en zelf avonturen aan het bedenken is. Of die jongen die naar de Verhalen Verkenners toekwam, omdat hij een beetje verlegen was. Zijn vader kwam laatst naar me toe dat hij toch een beetje brutaal geworden was. Hij heeft zijn stem gevonden en is de leider van zijn groep geworden. Dit zijn de mooie voorbeelden van de persoonlijke ontwikkeling die zich kan voordoen.

Het is een andere manier van binnenkomen bij kinderen en jongeren. Je spreekt hun intrinsieke drive aan. De jeugd van tegenwoordig wisselt sneller van interessegebieden. Er zijn maar weinig dingen die echt beklijven, want er is ook zoveel aanbod. Je kunt in verhalen een stukje eigenheid brengen. Je herkent altijd een stukje van jezelf in je personages. Ook geef je de jongeren zelf initiatief en kunnen ze hierin eigenaarschap pakken. Er wordt echt naar hen geluisterd en ze hebben invloed op wat er gebeurt.

Dat geldt natuurlijk niet alleen voor kinderen en jongeren. Je wilt met je activiteiten de drempel verlagen voor iedereen. Dit doe je ook met je activiteiten en streams online. Wat is de grootste uitdaging en het leukste aspect bij het maken ervan?

De grootste uitdaging ligt voor mij in het improviseren van de visuele elementen. Ik ben grafisch niet zo sterk, mijn tekenvaardigheden zijn subpar at best, maar ik wil wel de spelers de vrijheid blijven geven om zelf een richting te kiezen. Het is een uitdaging om on the fly een goede map neer te zetten als ze toch iets heel anders gaan doen dan je van tevoren bedacht had. Zo moest ik tijdens een streamsessie binnen een pauze van een kwartier een heel dorpsplein opbouwen, omdat de sorcerer bedacht had om een fireball te casten op het midden van het plein en er dus een combat ontstond waar ik niet op voorbereid was.

En soms komen je spelers met een andere oplossing dan je had voorzien, zodat je alles wat je bedacht had voor de sessie weer weg kunt gooien. Iets waarvan je verwacht dat ze daar een hele sessie over zouden doen, is binnen een half uur opgelost. Maar dat soort dingen vind ik ook helemaal niet erg. Dat is wat ik het leukste vind aan D&D. Ik laad op door de successen die anderen boeken. Als ze zowel in het spel als daarbuiten beloond worden met mooie beloningen en positieve energie, dan is het voor mij geslaagd.

Foto: Wojcik Productions

Dit grijpt ook erg terug op het verlagen van die drempel. We zijn onze homegame gaan streamen, omdat het zo leuk is om mee te kunnen kijken met de verschillende verhalen die in alle online streams verteld worden. Natuurlijk moet je een paar aanpassingen maken: je kunt niet meer tot 3 uur ’s nachts spelen en je moet gefocust blijven op het verhaal. Entertainment voert de boventoon, voor zowel de spelers als voor de kijkers.

Wat is je grote droom voor D&D/TTRPG’s in Nederland? Wat is jouw grote droom op dat gebied?

Geeks zijn op het algemeen leuke mensen. Het is interessant om te merken dat er daarin verschil is met de Verenigde Staten. Daar heb je veel meer gatekeepers en spelen politieke voorkeuren en sociale uitdagingen een veel belangrijkere rol. Daar zijn wij in Nederland misschien een beetje te nuchter voor. Je bouwt door te spelen persoonlijke relaties met elkaar op en je houdt rekening met elkaar. Als privépersoon hoop ik: als meer geeks meer gezelligheid betekent, hoe leuker het wordt.

Ik duim dat Nederland op een plek komt waar kwaliteit voorop staat. Ik strijd tegen de beunhaas. D&D is geen educatief middel, maar het kan in de juiste handen een interessante werkvorm zijn. De sector zou daarin moeten doorgroeien en volwassen worden.
D&D is zeker een goede gateway drug: je kunt altijd iets met je interesses en talenten. Of je nu graag schrijft, tekent, muziek maakt of gekke stemmetjes opzet: D&D is multidisciplinair en je kunt er altijd iets van jezelf in kwijt. Je leert ook etiquette/tafelmanieren die nu in deze tijd des te belangrijker zijn nu het sociale contact weer terugkomt. En dat tezamen is prachtig!

Wat voor advies kun je spelers/GM’s geven?

Ik heb twee adviezen:

– Pas op, het gaat heel snel. The rabbit hole is deep. Als je eenmaal in deze hobby verzeild bent geraakt, is er zoveel in te ontdekken. Lees, ontdek, kijk en vooral speel zoveel je kunt. Voor Dungeon Masters: pak de Dungeon Masters Guide en het Player’s Handbook erbij. Heel veel werk is al voor je gedaan en uitgedacht. Daarop aansluitend:

– Reflavouring is je grootste vriend. Je hoeft niet iets helemaal vanaf 0 te bedenken. Pak iets wat erop lijkt en pas het aan naar jouw wensen en setting.

Waar kunnen we meer informatie over je vinden?

Via deze Linktree vind je al mijn activiteiten: https://linktr.ee/vechelfantasy

Vanaf zondag 20 maart wordt daar ook Tafelverhalen aan toegevoegd met daarin de leuke verhalen die ontstaan aan tafel tijdens het spelen.

Interview met ZeroToHero Gamemaster en Dutch20’er: Ron (Peltos)

Dutch20 heeft het doel om roleplayinggames toegankelijk te maken voor iedereen in Nederland. Dat doen we via verschillende initiatieven, zoals Gamemaster Academy (GMA) en ZeroToHero (Z2H). Nou zegt zo’n naam als ZeroToHero al best wat, maar hoe zit het exact in elkaar? En hoe is het om mee te doen?

Om die reden hebben we Ron geïnterviewed over zijn ervaring als Gamemaster voor ZeroToHero. Ron is al een lange tijd lid van de Dutch20 community en vervult de rol van Community Guide in de Discord. Lees verder en bepaal aan de hand van zijn verhaal of ZeroToHero iets voor jou is! (of voor iemand die je kent)

Wat is ZeroToHero?
ZeroToHero is een initiatief om nieuwkomers en beginners roleplayinggames te laten ervaren, en om ze aan het spelen te krijgen! Elk seizoen bevat 8 sessies om uit te kiezen, geprepareerd door Gamemasters van de Dutch20 Discord die je ook alle nodige info van de hobby kunnen uitleggen. Speel mee voor een avond vol spanning en creativiteit! Hou de Dutch20 platformen in de gaten voor het volgende seizoen en doe mee!
Schrijf je in en ga op avontuur!

Kan je iets over jezelf vertellen

Ik ben Ron, ik zit in de ICT branch en ben vooral bezig met websites maken. In mijn vrije tijd speel ik graag bordspellen en D&D.

Waarom besloot je Z2H te proberen (als Gamemaster)?

Toen het begon, was ik pas sinds kort aan het GM’en. Ik vond het een leuke uitdaging om anderen te helpen en om de rol van leraar op me te nemen. Dus toen ik voor Zero2Hero werd gevraagd (via de Dutch20 Discord) heb ik ja gezegd.

Hoe was het voor jou als Gamemaster?

Ik vind het altijd interessant met nieuwkomers in de hobby. Je hebt altijd 2 of 3 soorten spelers die meedoen. 

De eerste groep is enorm enthousiast en luistert aandachtig met alles mee. Dat zijn de leukste, want dan weet je al: die trek je binnen (in de hobby). Een andere groep bestaat uit mensen die vooral een bordspelletje willen doen. Die verwachte meer een traditionele ervaring en vinden het meestel wel goed na 1x spelen.  De spelers in de derde groep hebben al van alles gezien en proberen gelijk alles uit. Ze hebben al allerlei ideeën in hun hoofd door shows zoals Critical Role (beroemde Dungeons & Dragons stream) en proberen dat gelijk waar te maken en een rol te pakken, zoals het gezicht van de party of de front-line fighter. 

Soms gaat het gelijk goed en doet iedereen mee, maar bij een van de sessies moest ik wel helpen om dingen op gang te brengen. Ik vind het altijd interessant om dat te zien want je bent nooit met dezelfde soort mensen bezig. Je past het persoonlijk aan zodat het voor díé groep een zo leuk mogelijke sessie is. Soms heb je verlegen mensen of juist uitgesproken mensen met (erg) veel enthousiasme, maar als Gamemaster kan je zorgen dat dat in balans blijft.

Hoe was het voor de spelers?

Positief, tot nu toe. Sommige mensen zien het als coöperatief spel en anderen spelen het verhaal met zichzelf in de hoofdrol. Er waren ook wel eens momenten dat spelers niet helemaal het idee begrepen van hoe het spel werkt. Ze gaven mij dan een compliment voor iets wat eigenlijk geen deel van het spel was. Maar tot nu toe zijn er geen negatieve reacties!

In mijn tweede sessie ginghet minder snel op gang. In het begin hielp ik de groep door een beetje te ‘railroaden’ en suggesties te geven. Het duurde iets langer dan ik had verwacht.

Was het uiteindelijk gelukt?

Ja ze waren uiteindelijk opgewarmd en begonnen het te begrijpen: ‘oké ik kan dus dingen zeggen en dat gebeurt ook werkelijk’

Waren er verrassingen voor de spelers?

Ik gebruikte beide sessies hetzelfde verhaal met een beetje een ‘standaard’ plot. 

De spelers waren op een quest voor de koning om uit te vinden welk onheil een lokale boerderij had getroffen. Uiteindelijk was de twist dat de koning er zelf achter zat.

De eerste groep was daardoor verrast. Die spelers bedachten pas later dat hun plan niet had gewerkt en dat ze iets anders moesten doen. De tweede groep had het al direct bijna in de gaten. Ze hadden een vermoeden en vonden de koning een beetje een eikel.

Wat zou je zeggen als iemand twijfelt om mee te doen? (Als Gamemaster of speler)

De drempel zit lager dan je denkt. Ik heb het idee dat mensen het moeilijk vinden omdat het een spel is dat 3 of 4 uur duurt. Het is ook een sociaal spel en ja, je moet dus veel met andere (nog) onbekenden praten. Het kan voor sommigen eng zijn.

Als je eens een goeie dag hebt en je wilt de barrière doorbreken, dan is het enige wat jou in de weg staat een belletje op Discord. Je hoeft niks voor te bereiden, geen karakter te maken, niks. Je hoeft je alleen maar in te schrijven, op te dagen en mee te doen. En dan heb je een lieve Gamemaster die eigenlijk alles voor je regelt. 

Afsluiting

We bedanken Ron natuurlijk enorm voor zijn bijdrage als Community Guide, ZeroToHero Gamemaster en natuurlijk dit interview. Wie weet zie je hem in de toekomst nog eens bij ZeroToHero. Grijp in ieder geval je kans bij het volgende seizoen!

Interview met een Dutch20’er: Alex (Snowayta)

Op de Dutch20 Discord zitten allerlei interessante mensen met leuke verhalen. Vandaag daarom één van die verhalen: een interview met Alex, die voor zijn filmminor een script mocht schrijven en nu met zijn groepje ook daadwerkelijk deze (korte) film mag gaan maken.

Hoi Alex, leuk dat je tijd had om een korte interview te doen voor de website. Zou je iets over jezelf kunnen vertellen?

Ik ben Alex, ik ben 24 jaar oud en ik studeer Creative Business aan Inholland Rotterdam, waar ik een filmminor doe. Ik ben aan het begin van corona Dutch20 gejoined, omdat toen ineens alles online moest. Ik ben oorspronkelijk daar gekomen om een RPG-groep te vinden om wat RPG’s te spelen op de Discord. Ondertussen ben ik steeds meer actief geworden en hang ik dagelijks op de Discord rond om gezellig te kletsen over tabletop RPG’s, vooral bij de Beyond D&D-groep.

En over die minor gaat het natuurlijk vandaag, want jij krijgt de kans om je eigen film te maken?

Ja, klopt! Voor de minor film die ik doe, moesten we een script schrijven. Degene die het leukste script wist te schrijven, mocht ook daadwerkelijk de film maken. En dat is mijn script geworden. Ik wilde echt wat leuks maken, ook al is het maar voor een minor, dus ik heb een hoop moeite gestoken in het maken van een film die mijzelf ook echt interessant lijkt.

We zijn natuurlijk een tabletop RPG Discord. Heeft jouw passie daarvoor ook nog geholpen bij je script?

Dat heeft het zeker. In de Nederlandse filmwereld is het fantasiegenre eigenlijk erg ondervertegenwoordigd. Je hebt drama, je hebt comedie, je hebt een hoop dramatische comedie, maar eigenlijk heb je in de Nederlandse filmwereld heel weinig fantasie. Dat vind ik jammer. Ik ben de laatste tijd veel bezig geweest met City of Mist en dat heeft mij ook echt geïnspireerd in het verhaal. Veel elementen van City of Mist zijn erin terug te vinden. Ik heb sowieso altijd al een fascinatie met mythologie gehad en besloot om een Nederlands fantasieverhaal schrijven, maar we zijn gelimiteerd in zowel budget als tijd. City of Mist maakt het redelijk gemakkelijk. Het verhaal gaat over een speerpunt waarin de spirit van Achilles zit en die leeft nu in het hoofd van de hoofdpersoon. Je zou kunnen zeggen dat het een City of Mist Relic is, met de Mythos van Achilles.

Is je verhaal ook nog geïnspireerd door andere RPG’s?

Fantasieboeken heb ik heel wat in mijn kast staan. Ik ben ooit begonnen met Dungeons & Dragons als speler. Als grote fan van Lord of the Rings trok mij dat al meteen aan, maar ik ben later ook meer andere RPG’s gaan spelen en ook uitgegroeid tot GM in meerdere systemen.

Helpt een GM zijn ook nog bij het schrijven van een filmscript?

Ja, best wel! Veel GM’s kennen het gevoel wel van dat ze een vet verhaal hebben geschreven, dat de spelers er één keer naar kijken en dan het hele verhaal uit het raam gooien, omdat ze liever wat anders gaan doen in het spel. Bij het schrijven van een filmscript kun je net iets meer kijken naar wat voor verhaal je zelf wil vertellen, waar je eigen interesses liggen en hoe je het spannend kunt maken voor jezelf. Daarna leg je het script voor aan de rest van je filmgroep en wordt het meteen aan flarden gescheurd en worden grote delen herschreven. Dat is dus op een vage manier wel te vergelijken met hoe het eraan toegaat bij een RPG-tafel. GM zijn heeft mij geleerd dat het verhaal niet altijd zo gaat als je hebt uitgepland en het heeft mij erop voorbereid om er vrede mee te hebben. Een verhaal kan super vet klinken in je eigen oren, maar dat hoeft voor een ander niet per se hetzelfde te zijn. Dat leer je echt wel als een GM.

Ondertussen zijn jullie natuurlijk al flink bezig. Hoe gaat de productie?

We hebben nu een filmplek uitgezocht, we hebben acteurs geregeld en we hebben (mede dankzij donaties van de Dutch20 Discord, dank daarvoor) genoeg budget om alle filmapperatuur en dergelijke te betalen, dus het loopt verbazend goed! Als we genoeg budget weten te krijgen en de filmpremière goed gaat, dan willen we zorgen dat er ondertiteling bijkomt in het Engels en de film opsturen naar het filmfestival. Er zijn namelijk zoveel geschrapte ideeën vanwege een limiet op de tijd en budget dat we graag een vervolg zouden willen maken als we daar de kans toe krijgen. Er is gewoon nog zoveel meer mogelijk.

We weten nog niet helemaal of alles wat we hebben besloten gaat werken maar als alles werkt zoals we denken, dan gaat het heel vet zijn. De grootste eis nu is dat alles op tijd af is. Daarna willen we gaan kijken of we een showing kunnen doen bij Dutch20.

Heel erg bedankt dat je even tijd kon vrijmaken voor dit interview. En heel veel succes nog met de film!

Als je meer wilt weten over de film van Alex of misschien nog een donatie wilt doen om ze te helpen om het meeste te halen uit de film, dan kun je meer informatie vinden op hun whydonate pagina.

Recente artikelen »

© 2024 Stichting Dutch20 | KvK nr: 92043992