Geregeld krijgen we van nieuwe Gamemasters de vraag: “Hoe run je eigenlijk een sessie online?” Tegenwoordig bestaan er veel Virtual Tabletop-programma’s of manieren (VTT’s) die het gemakkelijk maken om van achter je scherm een leuke en interactieve sessie te runnen. In deze artikelenreeks nemen we je mee door de systemen die de schrijvers van deze website zelf runnen en de manieren waarop zij dat doen. Vandaag trappen we af met Vampire: the Masquerade in combinatie met een vreemde eend in de bijt.
Vampire: the Masquerade (V:tM) is een TTRPG die zich vooral richt op persoonlijke en politieke horror. Als vampier probeer je je staande te houden in de schaduwsamenleving die zich in verschillende steden over de hele wereld verbergt voor de stervelingen. De machtsspelletjes tussen de onsterfelijken en de onderhuidse spanning tussen je menselijke kant en je dierlijke instinct bieden veel inspiratie voor one-shots en chronicles/campaigns.
Theater of the Mind
V:tM valt het best te omschrijven als urban fantasy horror, omdat je bovennatuurlijke wezens (vampieren) speelt in een stedelijke setting. Een heel groot deel van een Vampire-sessie bestaat dan ook uit praten: praten met npc’s die je verder kunnen helpen in je eigen ambities; praten met coterieleden (de groep van player characters) over de volgende stap in de nacht; praten met menselijke naasten die niet mogen weten wat je geworden bent. Met de beschrijvingen van de Storyteller/GM vormen de spelers in hun hoofd een beeld van de omgeving waarin ze zich bevinden en de personen met wie ze in gesprek zijn. Het beeld wordt dus in het eigen hoofd gevormd en iedereen heeft dus een eigen invulling daarvan. Dit wordt in de TTRPG-wereld Theater of the Mind genoemd en werkt goed voor situaties die het vooral moeten hebben van het verhaal en de beschrijvingen die de GM geeft.
Miro
Omdat de nadruk zo ligt op het narratief en op sociale interacties, komen er weinig fysieke confrontaties kijken bij Vampire: the Masquerade en ligt de focus niet op combat. Gevolg hiervan is dat je geen grid of battlemaps nodig hebt voor je sessies. Het is belangrijker om onderlinge relaties en verhoudingen tussen kindred (zoals vampieren in dit spel zichzelf noemen) duidelijk te maken. Ook kunnen beschrijvingen van de Storyteller duidelijker gemaakt worden door toch plaatjes van personen of locaties erbij te hebben. Hiervoor komt een onverwachte gegadigde om de hoek kijken: Miro.
Miro-boards zijn eigenlijk de digitale versie van een whiteboard: een groot open wit vlak waarop je diagrammen, afbeeldingen, workflows, schema’s en nog veel meer met elkaar kunt verbinden en kunt indelen op een manier die voor jou handig is. Het wordt vooral in het werkveld gebruikt als samenwerkingstool voor teams, maar het blijkt ook zeer handig voor het creëren van moodboards, het maken van overzichten van de kindred die zich bevinden in een stad en het aangeven van de onderlinge verhoudingen.
Dit zijn enkele voorbeelden van het Miro-bord dat mijn co-Storyteller en ik gemaakt hebben voor Amsterdam by Night, een langlopende chronicle/campaign.
Omdat Miro zo flexibel is, kan iedere Gamemaster een bord inrichten naar eigen wensen en wat het spel nodig heeft. Het is een handige manier voor TTRPG’s die zich richten op het roleplayen van sociale interacties en onderlinge verhoudingen en gebruik maken van hand-outs. Je kunt namelijk ook pdf-bestanden uploaden, zodat ze voor iedereen in de groep zichtbaar zijn. Want een Miro-bord is toegankelijk voor iedereen die de link ervoor heeft. Zo kun je samen tot de grootste kunstwerken (of gedrochten) komen en kan iedereen eigen invulling eraan geven.
Ben je op zoek naar meer ‘Hoe GM ik online?’-artikelen? Hou dan de komende maand deze site in de gaten voor de persoonlijke voorkeuren van onze schrijvers/Gamemasters.